Moritvrvs Immortalis - Kromlek

Argwohnflackern am grauen Firmament

Auf kargen Ackern, die man Jdhavöllr nennt

Regt sich Grollen, das die Antwort kennt

Auf jene Frage, die in uns brennt

Monarch der Stummen heißt man mich in ankerloser Zeit

Als der blinden Kaiser Herold steh ich fragenlos bereit

Auf und nieder bäumt der Leib sich über den Asphalt

Bis Rankenwerk mich holt bin ich schon viele Winter kalt

Und so schreie ich vom Dach

Der immergrünen Hölle

Hinein ins graue Treiben

Jener fast versiegten Quelle

Und stämm' ich auch vergeblich

Brett für Brett mein Opernhaus

Die Zeit, sie gibt mir Recht

Und fegt euch Lumpenpack hinaus

Es geht hinter mir, unter mir.

Stampft auf den Boden

Hohl, hörst du?

Alles hohl da unten.

Die Freimaurer!

Komm mit mir, komm nur, komm nur

Hält mich nicht Rank noch Dorn — Bin ich Gottes Zorn

Die gläserne Seele auf eiserner Stele

Ein Mahnmahl zum Hohn — dies ist EUER Sohn!

Die wüsten Straßen fließen lichterloh

Durch den erloschnen Kopf.

Und tun mir weh

Ich fühle deutlich, daß ich bald vergeh —

Dornrosen meines Fleisches, stecht nicht so

Die Nacht verschimmelt.

Giftlaternenschein

Hat, kriechend, sie mir grünem Dreck beschmiert

Das Herz ist wie ein Sack.

Das Blut erfriert

Die Welt fällt um.

Die Augen stürzen ein

Vom Rachen eines Löwen wird Wahrheit nicht erkannt

Er brüllt sie euch entgegen und wird doch von euch verbannt

Heute trage ich des Löwen Worte in die Welt

Wo er zerbrach, da gehe ich, von seinem Geist erhellt

Сұр аспандағы күдіктің жыпылықтауы

Jdhavöllr деп аталатын тақыр алқаптарда

Жауабын білетін дүбірлетеді

Ішімізде күйіп тұрған сұраққа

Мені зәкірсіз заманда мылқаулардың монархы деп атайды

Соқыр императордың жаршысы ретінде мен сұрақсыз дайын тұрамын

Корпус асфальттың үстінде жоғары және төмен көтеріледі

Бұрыштар мені алғанша, мен көп қыста суық болдым

Сөйтіп мен төбесінен айқайлаймын

Мәңгі жасыл тозақ

Сұр қарбаласқа

Бұл көктем кеуіп кете жаздады

Ал мен де бекерден-бекер

Менің опера театрыммен кеңесу

Уақыт мені дұрыс деп көрсетеді

Ал шүберектеріңізді сыпырып алыңыз

Ол менің артымда, менің астымда жүреді.

Жерді басады

қуыс, естисің бе?

Онда бәрі қуыс.

Масондар!

Менімен бірге кел, кел, кел

Мені дәреже де, тікен де ұстамайды — Құдайдың қаһары менмін

Темір стеладағы шыны жан

Мазаққа арналған ескерткіш - бұл СІЗДІҢ ұлыңыз!

Шөл дала көшелері жарқыраған

Өлі бас арқылы.

және мені ренжітті

Мен жақында өтетінімді анық сезінемін -

Менің етімнің тікенді раушандары, олай емес

Түн ериді.

улы фонарь жарқырауы

Жорғалап жүргенде оны жасыл кірмен жағып жіберді

Жүрек қап сияқты.

Қан қатып қалады

Дүние құлады.

Көздер шөгеді

Арыстанның аузынан ақиқат айтылмайды

Ол саған айғайлайды және сені қуып жібереді

Бүгін мен арыстанның сөзін әлемге апарып жатырмын

Ол қай жерде сынса, мен оның рухымен нұрланғанмын