По облакам - Крылья Осени

Сумерки в городе, тьмы наступление,

В кофе, как в омуте, нету спасения.

Рамки приличия, правила странные,

Ты прочитай мои мысли забавные.

Что стоит сегодня нам побегать по облакам,

И ты приходи сюда, иначе сойду с ума.

Город зажёг огни, впал в равнодушие,

Месяц, как часовой, сумерки слушает.

И стрелки замерли, мы с тобой главные,

Ты поняла мои мысли забавные.

Что стоит сегодня нам побегать по облакам,

И ты приходи сюда, иначе сойду с ума.

Звёзды, брызги, небо скачет, и кричит тишина,

Ночь, комета до рассвета нам с тобою дана.

От пространства оторвались одинаковых дней,

Удивленьем лишь распались голоса этажей.

Что стоит сегодня нам побегать по облакам,

И ты приходи сюда, иначе сойду с ума.

Что стоит сегодня нам побегать по облакам,

И ты приходи сюда, иначе сойду с ума.

Қалада ымырт, қараңғылық келе жатыр,

Кофеде, құйын сияқты, құтқару жоқ.

Әдептілік шегі, ережелері біртүрлі,

Менің күлкілі ойларымды оқыдың.

Бұлттардың арасынан жүгіру бізге бүгін не қажет,

Ал сен мұнда кел, әйтпесе мен жынды боламын.

Қала от жағып, бейжай қалды,

Ай күзетші сияқты іңірге құлақ түреді.

Жебелер қатып қалды, сіз және мен бастымыз,

Менің күлкілі ойларымды түсіндің.

Бұлттардың арасынан жүгіру бізге бүгін не қажет,

Ал сен мұнда кел, әйтпесе мен жынды боламын.

Жұлдыздар, шашыраулар, аспан секіреді және үнсіздік айқайлайды,

Түн, таң атқанша құйрықты жұлдыз саған екеумізге беріледі.

Бірдей күндер ғарыштан үзілді,

Таңдану тек едендердің дауысын ыдыратты.

Бұлттардың арасынан жүгіру бізге бүгін не қажет,

Ал сен мұнда кел, әйтпесе мен жынды боламын.

Бұлттардың арасынан жүгіру бізге бүгін не қажет,

Ал сен мұнда кел, әйтпесе мен жынды боламын.