Февраль - Корни

Идти по улицам

По венам города

В чужие лица нам

Заглядывать так холодно

А мне бы влиться болью

В эти кирпичи

И размывать их солью слёз,

А ты включи луны лучи

Без поворотов, прямо

Под пятнами луны

Идти куда незнамо

Где дома людьми полны

Не различая тени

Разлить свою печаль

Там улицы, как вены

И там всегда февраль

Зализывая раны

От твоей любви

Бывает всё так странно,

Но ты сердце мне не рви

Не замечая солнца

Мы будем жить луной

И каждый день вернется,

Слышишь, вернется за тобой.

Көшелерде жүріңіз

Қаланың тамыры арқылы

Бізге басқа адамдардың бетінде

Қарап тұрсам суық

Ал мен қиналып төгетін едім

Бұл кірпіштерде

Оларды көз жасының тұзымен бұлдыратыңыз,

Ал сіз айдың сәулесін қосасыз

бұрылыссыз, түзу

Айдың дақтарының астында

Сіз білмейтін жерге барыңыз

Үйлер адамға толы

Көлеңкелерді ажыратпау

Қайғыңды төгіп таста

Көшелер тамыр тәрізді

Және бұл әрқашан ақпан

Жараларымды жалап

Сенің махаббатыңнан

Бәрі біртүрлі

Бірақ жүрегімді жаралама

Күнді байқамай

Біз аймен өмір сүреміз

Және әр күн қайтады

Тыңда, ол саған қайтып келеді.