Зима - Конец фильма, Пьер Нарцисс

Зима, третья тысяча лет, фейерверк до утра,

Петардой в ухо, мартини с горла во дворе, на ботинках икра,

И, если я не лягу спать, а я не лягу, значит — скоро напьюсь,

Мандаринные корки, бутылок осколки, грязь, веселье и грусть!

То ли упасть головой в сугроб, обретая вечный покой,

Или просто пойти разбить кому-нибудь лоб и, скорее всего причём, — именно свой,

Может быть не стоило жить, но на ёлке ещё так много огней,

Девочка!

Стой!

Выпей со мной, мне от глаз твоих будет теплей!

Зима-а-а-а!

Все коты в горле сдохли,

Все мечты пересохли!

Зима-а-а-а!

Утро — нет меня, нет.

День — я всё ещё труп.

Вечер — трезвая жизнь, похоже, — слишком тягостный труд.

Ночь — приходят друзья и звонят, и звонят, и вышибают мне дверь.

У меня больше нет сил сопротивляться, ещё один год в чёрном списке потерь.

Ещё один год, ещё один…

Чей-то пьяный рот, «Сколько лет — сколько зим!»

«Вы ошиблись квартирой — соседи в кино!»

«Не шуми, командир!

Водки нет, есть вино!»

Пытаюсь тщетно подняться, в глазах меркнет свет,

Слышу стук от удара своей головы о паркет…

Зима-а-а-а!

Все коты в горле сдохли,

Все мечты пересохли!

Зима-а-а-а!

Уеду отсюда, скорей закажите такси,

Мне нужно тёплое лето, солнце, пальмы, прибой,

Мне кажется, я качусь вниз, меня можно спасти,

Но кто меня будет спасать на праздники, ночью, зимой?

Я вымерз до дна, я схожу с ума,

Ко мне вплотную подступила Зима,

Глаза Зимы глядят на меня из окна,

И в каждой клеточке тела застыла она.

Зима — наяву, Зима — в обрывках сна,

Зима так длинна и холодна,

Она так глубока и так бесконечна,

И мне кажется, что эта Зима будет вечно…

Қыс, үшінші мың жыл, таңға дейін отшашу,

Құлақтағы петарда, ауладағы тамақтан мартинилер, етіктегі уылдырық,

Ал егер мен ұйықтамаймын және ұйықтамасам, онда мен тез арада мас боламын.

Мандарин қабығы, бөтелке сынықтары, кір, қызық пен қайғы!

Немесе қар үйіндісіне құлап, мәңгілік тыныштық табады,

Немесе біреудің маңдайын сындыруға барыңыз және, мүмкін, бұл сіздікі,

Мүмкін бұл өмір сүруге тұрарлық емес шығар, бірақ шыршада әлі де көп шамдар бар,

Қыз!

Тоқта!

Менімен бірге іш, мен сенің көздеріңнен жылы боламын!

Қыс-а-а-а!

Тамақтағы барлық мысықтар өлді,

Барлық армандар құрғады!

Қыс-а-а-а!

Таң - жоқ мен, жоқ.

Күн – Мен әлі өлікпін.

Кеш - байсалды өмір, тым ауыр жұмыс сияқты.

Түн - достар келіп, қоңырау шалып, қоңырау шалып, мен үшін есікті тепкілейді.

Қарсы тұруға күшім жоқ, тағы бір жыл жоғалтулардың қара тізімінде.

Тағы бір жыл, тағы бір...

Біреудің мас аузы, «Қанша жыл – қанша қыс!».

«Сіздің пәтеріңіз дұрыс емес - кинотеатрдағы көршілеріңіз!»

— Шу шығармаңыз, командир!

Арақ жоқ, шарап бар!» – депті.

Орнымнан тұруға тырысамын, көзімде нұр сөнеді,

Паркетке басымды соққан соққан дыбысты естимін...

Қыс-а-а-а!

Тамақтағы барлық мысықтар өлді,

Барлық армандар құрғады!

Қыс-а-а-а!

Мен осы жерден кетемін, тезірек таксиге тапсырыс беріңіз,

Маған жылы жаз, күн, пальмалар, серфинг,

Меніңше, мен құлап бара жатқан сияқтымын, мені құтқаруға болады,

Бірақ мені мерекелерде, түнде, қыста кім құтқарады?

Түбіне дейін қатып қалдым, жынды болып барамын

Қыс келді жаныма,

Қыстың көзі маған терезеден қарап тұр,

Және ол дененің әрбір жасушасында қатып қалды.

Қыс - шын мәнінде, Қыс - ұйқыда,

Қыс өте ұзақ және суық

Бұл соншалықты терең және соншалықты шексіз

Ал маған бұл Қыс мәңгілікке созылатын сияқты...