Heaven's Darkest Shore 1 - Kirlian Camera

Don’t tell me that you are not really alive

Oh how many dreams I’m having in this life

Sometimes I see the daylight, but prefer to look

Over its whitish borders, going with my eyes

Over the memory of it

Just a hazy memory, not even so nice

She was a completely drunk, was laying on the bed

That time I recognized the place surely better

Feeling distant even more

She went on asking me to hold her tight

Her skin was so warm

Then I pushed her head on the frozen grass

While the first snowflakes were falling down

She suddenly turned to me with insane demon-eyes

She was feeling hurt and won

I let her go away

Flat with no warm rooms shone in those

Year’s anguish, at night

When their mouths had been singing

With that voice

Their paralyzing voice

And when their screams

Became my music itself

So, where will you take me

Once I talk to you?

Take me away because it’s too late

Now I’m getting better

I always laugh

Yes, I always laugh

Маған  шынымен тірі емес екеніңізді айтпаңыз

О, бұл өмірде қанша арманым бар

Кейде мен күндізгі жарық көремін, бірақ қарауды жөн көреді

Оның ақшыл шекараларында, менің көзіммен                                                                                       

Есте сақтау үшін 

Бұлыңғыр естелік, тіпті жақсы емес

Ол әбден мас болған, төсекте жатқан

Сол кезде мен бұл жерді жақсырақ таныдым

Одан да алыстау сезімі

Ол мені қатты ұстауымды өтінді

Оның терісі өте жылы болды

Сосын мен оның басын қатып қалған шөпке итердім

Алғашқы қар түйіршіктері құлап жатқанда

Ол кенеттен ессіз жын көзбен маған бұрылды

Ол ренжіді және жеңді

Мен оның кетуіне  рұқсат бердім

Жылы бөлмелері жоқ пәтер

Жылдық азап, түнде

Олардың ауыздары ән айтып тұрғанда

Сол дауыспен

Олардың шал дауысы

Және олардың айқайлағанда

Менің музыкаымның өзі болды

Ендеше, мені қайда апарасың

Бірде мен сізбен сөйлескеннен кейін?

Мені алып кетіңіз, себебі тым кеш

Қазір мен жақсарып келемін

Мен әрдайым күлемін

Иә, әрдайым күлемін