(Im)Puls - Karg

Wohin geht diese Reise?

Ich hab' doch längst mein Ziel verloren.

Ich bin tausend Meilen gelaufen und doch nirgends angekommen

«Lass die Trümmer hinter dir!», hab' ich mir schon sooft geschworen und darum

sind auch all diese Stunden wie Graupel zwischen meinen Fingern zerronnen

Irgendwie geht es immer weiter, hab' ich einst gehört, bin doch nichts bereit

zu ändern und wenn mich noch so vieles stört

Komm schon, lass uns gehen!

Hier gibt’s nichts mehr, dass es sich lohnt zu

sehen…

Deine Gegenwart erdrückt mich, deine Worte sind wie Gift

Ich hab' durch dich so viel verloren, auch wenn’s das nicht ganz trifft

Ich wurde duch dich ein anderer, über kurz oder lang, doch irgendwie brauche

ich dich doch, dann oder wann!

Was morgen vielleicht passiert, kann ich dir nicht sagen, vielleicht könnte es

so weiter gehen, dann möchte ich’s nicht wagen

Denn hinter mir die Fluten, vor mir hohe klamme Wände, wenn ich dich nicht

halten soll, so brich mir doch die Hände!

Ich hab' mir die Zeit in Bildern unter die Haut gekratzt, alles was ich nicht

vergessen sollte oder vielleicht doch wollte…

Ich bin viel zu schnell gelaufen, hab' mich zu lang nicht nach euch umgedreht

Und als ich es dann tat war plötzlich niemand mehr da der mir folgte

Damals im Herbst schien mir dieser Weg noch zu weit ihn zu gehen, viel zu weit,

aber ich weiß

Wenn ich ihn einmal begehe, dann wird das bis zum Ende heißen

Auch dieser Fluss muss eines Tages versiegen, wenn auch am Ende meiner Zeit,

und tut er’s nicht, werde ich dich mit mir in die Fluten reißen!

Бұл саяхат қайда барады?

Мен баяғыда мақсатымнан айырылдым.

Мен мың шақырым жүрдім, ешқайда жете алмадым

«Қырындыны артыңа қалдыр!» Мен өзіме талай рет ант бердім, сондықтан да

Осы сағаттардың барлығы саусақтардың арасында қар сияқты еріп кетті

Әйтеуір ылғи жалғаса береді, бір рет естідім, мен ештеңеге дайын емеспін

өзгерту және әлі де мені мазалайтын нәрселер көп болса

Жүр, кеттік!

Мұнда баруға тұрарлық ештеңе жоқ

көру…

Сенің қатысуың мені езеді, сөздерің у сияқты

Мен сен арқылы көп нәрсені жоғалттым, тіпті бұл дұрыс болмаса да

Ерте ме, кеш пе сенің арқаңда басқаға айналдым, әйтеуір маған керек

Мен, содан кейін немесе қашан!

Ертең не болатынын айта алмаймын, мүмкін

осылай жүре бер, мен батылғым келмейді

Өйткені артымда тасқын, алдымда биік дымқыл қабырғалар, сені көрмесем

ұстауым керек, қолымды сындыру керек!

Мен суретте терімнің астындағы уақытты сызып тастадым, бәрі де жоқ

ұмыту керек немесе қалау керек...

Мен тым жылдам жүгірдім, көптен бері саған қарамадым

Сөйтіп жүргенімде кенет артымнан еретін ешкім қалмады

Сол кезде күзде маған бұл жол әлі тым алыс, тым алыс,

бірақ мен білемін

Егер мен оны бір рет жүрсем, бұл соңына дейін білдіреді

Бұл өзен де бір күні құрғауы керек, менің уақытым бітсе де,

ал егер ол болмаса, мен сені өзіммен бірге тасқынға сүйреймін!