Himmelspforte - Joka

Es war einmal vor langer langer Zeit an der Himmelstür

Du kennst den Weg nicht, doch etwas hat dich hingeführt

Er wollt' nicht jeden, denn nicht jedem war das Leben teuer

Deshalb gab es noch etwas zu bereden vor dem Fegefeuer

Und es klopfte an der Himmelspforte

«Ich frage im Auftrag meines Schöpfers dem ich blind gehorche

Ich bin Petrus der Apostel und der Sohn des Geists

Ich lass nur noch schwerwiegende Todesfälle rein»

Hi, ich bin Klaus, 41 und verheiratet

Und war auch wirklich in der Kirche an Weihnachten

Ich hab auch meist auf die Ernährung geachtet

Und versteh auch selber nicht warum mein Herz nur so schwach ist

Wenn das nicht schwerwiegend ist weiß ich auch nicht

Ich fuhr nachhaus' durch die Stadt wie mit Blaulicht

Ich war mir sicher meine Frau geht mir fremd

Ich sah den Stau und stieg aus um nachhause zu rennen

Ich wohn' im 9. Stock mitten in der Innenstadt

Wo man es hört wenn es beim Nachbarn geklingelt hat

«Ist ja gut, bitte komm mal auf den Punkt

Ich hab nicht ewig Zeit nenn' mir nur einen Grund

Warum sollt' ich gnädig sein?»

Du hast ja recht, ich nahm die Treppe in den 9. Stock

Der Fahrstuhl ist häufig schrott, deshalb läuft man oft

Ich hab die Tür eingetreten und war außer mir

Rein ins Schlafzimmer, niemand da, außer mir

Meine Frau war ganz alleine im Bad

Dass sie mich über alles liebt war mir eigentlich klar

Ich sah um sicher zu gehen nur mal kurz vom Balkon

Ein nackter Mann schrie um Hilfe an der vordersten Front

Ich nahm alles was ich fand, warf mit Messern nach ihm

Und obwohl ich das Opfer, bin ging es mir besser als ihm

Er hält sich bloß mit der Hand, ich nahm den Toaster vom Schrank

Er traf ihn ins Gesicht und er fiel ins Gebüsch

(Wirklich, der ist da runtergefallen und der hats irgendwie überlebt

Ich weiß auch nicht, das waren bestimmt 9 oder 10 Stockwerke

Der ist einfach irgendwie im Busch gelandet keine Ahnung, irgendwie)

Er hat den Sturz überlebt, kein Plan wie das geht

Doch so ein Fall vom Balkon tut wohl wahnsinnig weh

Ich nahm den Kühlschrank und warf ihn, ich traf ihn am Kopf

Er war tot, ich stand nur da und war wie geschockt

Stechen in der Brust, ich bemerk jetzt das war wohl

Mein letzter Gedanke, dann Herzinfarkt, ich war tot

(Alles klar, das war wahnsinnig genug, komm ruhig rein

Setz dich da hin und warte bis ich ruf')

Okay

Und es klopfte an der Himmelspforte

«Ich frage im Auftrag meines Schöpfers dem ich blind gehorche

Ich bin Petrus der Apostel und der Sohn des Geists

Ich lass nur noch schwerwiegende Todesfälle rein»

Ich bin Peter, ich bin 31 Jahre alt

Ich arbeite bei der Fabrik an diesen Bahnhofshallen

Wann ich das letzte mal Glück hatte will mir kaum noch einfall’n

Doch was mir heute da passiert ist ey das glaubt mir keiner

Wenn das nicht schwerwiegend ist weiß ich auch nicht was

Ich war zuhause und hab ein' Moment nicht aufgepasst

Ich wollte duschen gehen, ich wohn im 10. Stock

In der Innenstadt in irgend so nem stillgelegten Block

Ich wollte aus dem Wohnzimmer nackt richtung Bad

Wie ichs halt immer nach dem Aufstehen der Nachtschicht so tat

Doch ich stolperte, tollpatschig wie ich bin pollterte ich

Über meinen Hocker und ich stürzte wie ein Volltrottel

Ich hatte Todesangst doch hielt mich am Geländer fest

Da war so’n Typ ich schrie «hilf mir, wenn dann jetzt!»

Anstatt mich hochzuziehen wirft er mit Messern

Dadruch dass er vom Balkon verschwindet wird es nicht besser

(Ich wusste gar nicht das solche Leute bei mir im Haus wohnen

Wirklich, ich fall da runter und der macht gar nichts

Ich wollt eigentlich mich da irgendwie hochziehen

Aber aufeinmal seh ich so aus dem Augenwinkel

So’n Schatten und keine Ahnung)

Auf einmal sah ich ihn nicht mehr, er war ins Wohnzimmer geflüchtet

Doch wirft wie’n gestörter mit nem Toaster aus der Küche

Der Typ trifft mich im Gesicht und ich stürze in die Tiefe

Er schaut mir hinterher so als würde ers genießen

Doch ich landete irgendwie im Heckenbusch vom Nachbarn

Auf einmal schmeißt er ein' Kühlschrank auf mein' Kopf

Und das wars dann

(Alles klar, das war wahnsinnig genug, komm ruhig rein

Setz dich da hin und warte bis ich ruf')

Okay

Und es klopfte an der Himmelspforte

«Ich frage im Auftrag meines Schöpfers dem ich blind gehorche

Ich bin Petrus der Apostel und der Sohn des Geists

Ich lass nur noch schwerwiegende Todesfälle rein»

Ja moin, ich bin Mike, 21 und Azubi

Ich war noch nicht soweit, ich fands eigentlich ganz cool hier

Auf einmal bist du mir im Traum erschienen

Mal im ernst, man hat das Paradies auf Erden

Wenn die Fraun einen lieben

Wenn das nicht schwerwiegend ist komm ich nicht mehr klar

Meine Welt ist unten, warum bin ich nicht mehr da

Ich hasse Hochhäuser, ich hasse Treppensteigen

Und erst recht kaputte Fahrstühle die steckenbleiben

Ich bin wie fast jeden Abend bei ner Braut

Und wir sind grad bei der Sache als ihr Ehemann nachhaus' kommt

Raus und auf einmal kocht mein Blut, ich werde panisch

Sie legt sich in die Badewanne, tut als wäre gar nichts

Ich kletter in den Kühlschrank, kalt aber sicher

Doch dann merke ich, er schaltet das Licht an

Das Versteck war perfekt, darauf wäre man so einfach nicht gekommen

Ich weiß zwar nicht warum doch er schmeißt mich vom Balkon

Баяғыда, ертеде Аспан есігі болған

Сіз жолды білмейсіз, бірақ сізді бір нәрсе жетеледі

Ол бәрін қаламайтын, өйткені өмір бәріне қымбат емес еді

Сондықтан тазарту алдында әлі сөйлесетін нәрсе бар еді

Ал аспан қақпасы қағылды

«Мен соқыр мойынсұнатын Жаратушымның атынан сұраймын

Мен Апостол Петрмін және Рухтың Ұлымын

Мен тек ауыр өлімге жол беремін ».

Сәлем, мен Клаус, 41 жаста және үйленгенмін

Рождествода шын мәнінде шіркеуде болды

Мен де диетаға көп көңіл бөлдім

Ал менің жүрегімнің неліктен әлсіз екенін өзім де түсінбеймін

Егер бұл маңызды болмаса, мен не екенін білмеймін

Көгілдір шамдар сияқты қала арқылы үйге келдім

Мен әйелімнің мені алдағанына сенімді болдым

Кептелісті көріп, үйге жүгіруге шықтым

Мен қаланың қақ ортасында 9-қабатта тұрамын

Көршінің есігінің шырылдағанын қайдан естисің

«Жақсы, мәселеге келіңіз

Менде мәңгілік жоқ, маған бір ғана себеп айт

Мен неге мейірімді болуым керек?»

Дұрыс айтасыз, мен 9-қабатқа баспалдақпен көтерілдім

Лифт жиі бұзылады, сондықтан сіз көп жаяу жүресіз

Мен есікті теуіп кірдім, мен өзімді қалдым

Жатын бөлмеге, меннен басқа ешкім жоқ

Әйелім ваннада жалғыз қалды

Мен оның мені бәрінен де жақсы көретінін білдім

Бұған көз жеткізу үшін мен балконнан жылдам қарадым

Алдыңғы шепте жалаңаш адам көмек сұрап айғайлады

Мен қолымнан келгеннің бәрін алдым, оған пышақ лақтырдым

Мен құрбан болсам да, оған қарағанда жағдайым жақсырақ болды

Ол өзін қолымен ұстап тұр, мен шкафтан тостерді алдым

Бетіне тиіп, ол бұталарға құлап түсті

(Шынымен, ол құлап, әйтеуір аман қалды

Мен де білмеймін, 9-10 қабат болса керек

Бұл әйтеуір бұтаға түсті, мен білмеймін, әйтеуір)

Ол күзде аман қалды, мұны қалай жасау жоспарда жоқ

Бірақ балконнан мұндай құлау жынды сияқты ауырады

Мен тоңазытқышты алып лақтырып жібердім, мен оның басынан ұрдым

Ол өлді, мен сол жерде тұрып, шошып кеттім

Кеуде шаншып, мен қазір байқадым, бәлкім, солай болды

Менің соңғы ойым, содан кейін инфаркт, мен өлдім

(Жарайды, бұл ақылсыз болды, кіріңіз

Онда отырыңыз және менің қоңырау шалғанымды күтіңіз')

ЖАРАЙДЫ МА

Ал аспан қақпасы қағылды

«Мен соқыр мойынсұнатын Жаратушымның атынан сұраймын

Мен Апостол Петрмін және Рухтың Ұлымын

Мен тек ауыр өлімге жол беремін ».

Мен Питермін, мен 31 жастамын

Мен зауытта осы конкурстарда жұмыс істеймін

Соңғы рет қашан жолым болғанын есіме түсіре алмаймын

Бірақ бүгін маған не болды, эй, маған ешкім сенбейді

Егер бұл маңызды болмаса, мен не екенін білмеймін

Мен үйде болдым және бір сәт назар аудармадым

Мен душқа түскім келді, мен 10-қабатта тұрамын

Қала орталығы кейбір қараусыз қалған блокта

Мен қонақ бөлмеден ваннаға жалаңаш барғым келді

Түнгі ауысымнан тұрғаннан кейін әдеттегідей

Бірақ мен сүріндім, ебедейсіз болсам да, күбірледім

Нәжімнен асып, мен мүлде ақымақ сияқты құлап қалдым

Мен өлгенше қорықтым, бірақ қоршауды ұстадым

Мен «қазір болса көмектесіңізші!» деп айқайлаған бір жігіт болды.

Ол мені көтерудің орнына пышақтарды лақтырады

Ол балконнан жоғалып кеткендіктен жақсы болмайды

(Менің үйімде мұндай адамдар тұратынын білмедім

Шынымен, мен оның астына түсемін, ол ештеңе істемейді

Мен шынымен де қандай да бір жолмен өзімді тартқым келді

Бірақ мен оны кенеттен көзіммен көрдім

Мұндай көлеңке және идея жоқ)

Кенет мен оны енді көрмедім, ол қонақ бөлмеге қашып кетті

Бірақ есінен танып қалған адам ас үйден тостер лақтырып жібергендей

Жігіт бетімнен ұрды, мен құлап қалдым

Ол маған ләззат алғандай қарайды

Бірақ әйтеуір мен көршінің қоршауының бұтасына түсіп қалдым

Кенет ол менің басыма тоңазытқышты лақтырып жіберді

Міне бітті

(Жарайды, бұл ақылсыз болды, кіріңіз

Онда отырыңыз және менің қоңырау шалғанымды күтіңіз')

ЖАРАЙДЫ МА

Ал аспан қақпасы қағылды

«Мен соқыр мойынсұнатын Жаратушымның атынан сұраймын

Мен Апостол Петрмін және Рухтың Ұлымын

Мен тек ауыр өлімге жол беремін ».

Иә, сәлем, мен Майкпін, 21 жаста және оқушымын

Мен әлі дайын емес едім, мен мұнда шынымен керемет деп ойладым

Кенет сен маған түсімде көріндің

Шынымды айтсам, жер бетінде жұмақ бар

Әйелдер сені сүйгенде

Егер бұл маңызды болмаса, мен оны енді көтере алмаймын

Менің әлемім күйреді, неге мен енді жоқпын

Мен зәулім үйлерді жек көремін, баспалдақпен көтерілгенді жек көремін

Әсіресе тұрып қалған сынған лифтілер

Әр кеште дерлік мен қалыңдықпен біргемін

Күйеуі үйге келгенде біз онымен айналысамыз

Сыртқа шығыңыз, кенет қаным қайнады, мен шошып кеттім

Ол ваннаға жатып, ештеңе болмағандай кейіп танытады

Мен тоңазытқышқа кіремін, суық, бірақ қауіпсіз

Бірақ кейін оның шамды қосқанын байқаймын

Жасыратын жер өте жақсы болды, сіз оны оңай ойламас едіңіз

Неге екенін білмеймін, бірақ ол мені балконнан лақтырып жіберді