L'air du vent - Jenifer

Pour toi, je suis l’ignorante sauvage

Tu me parles de ma différence, je crois sans malveillance

Mais si dans ton langage, tu emploies le mot «sauvage»

C’est que tes yeux sont remplis de nuages, de nuages

Tu crois que la terre t’appartient tout entière

Pour toi ce n’est qu’un tapis de poussière

Moi je sais que la pierre, l’oiseau et les fleurs

Ont une vie, ont un esprit et un cœur

Pour toi l'étranger ne porte le nom d’homme

Que s’il te ressemble et pense à ta façon

Mais en marchant dans ses pas, tu te questionnes

Es-tu sûr, au fond de toi, d’avoir raison?

Comprends-tu le chant d’espoir du loup qui meurt d’amour

Les pleurs du chat sauvage au petit jour?

Entends-tu chanter les esprits de la montagne?

Peux-tu peindre en mille couleurs l’air du vent?

Peux-tu peindre en mille couleurs l’air du vent?

Courons dans les forêts d’or et de lumière

Partageons-nous les fruits mûrs de la vie

La terre nous offre ces trésors, ces mystères

Le bonheur ici bas n’a pas de prix

Je suis fille des torrents, sœur des rivières

La loutre et le héron sont mes amis

Et nous tournons tous ensemble au fil des jours

Dans un cercle une ronde à l’infini

Comprends-tu le chant d’espoir du loup qui meurt d’amour

Les pleurs du chat sauvage au petit jour?

Entends-tu chanter les esprits de la montagne?

Peux-tu peindre en mille couleurs l’air du vent?

Peux-tu peindre en mille couleurs l’air du vent?

Là-haut, le sycomore dort comme l’aigle royal, il trône impérial

Les créatures de la nature ont besoin d’air pur

Peu importe la couleur de leur peau

Chantons tous en chœur les chansons de la montagne

En rêvant de pouvoir peindre l’air du vent

Mais la terre n’est que poussière tant que l’homme ignore comment

Il peut peindre en mille couleurs l’air du vent

Сен үшін мен надан жабайымын

Айырмашылығымды маған айтасың, Мен жамандықсыз сенемін

Бірақ егер сіз өз тіліңізде «жабайы» сөзін қолдансаңыз

Көзіңе бұлт толады, бұлт

Сіз жердің бәрі сіздікі деп сенесіз

Саған бұл жай ғана шаң кілем

Мен тасты да, құсты да, гүлдерді де білемін

Өмірің болсын, ақылың болсын, жүрегің болсын

Сен үшін бөтен адам деген атпен жүрмейді

Ол саған ұқсап, сенің жолыңды ойласа

Бірақ оның ізімен жүріп, таң қаласың

Сіз шынымен дұрыс екеніңізге сенімдісіз бе?

Махаббаттан өлген қасқырдың үміт жырын түсінесің бе

Таң атқанда жабайы мысықтың жылағаны?

Тау рухтарының ән салғанын естисіз бе?

Желдің ауасын мың түске бояй аласың ба?

Желдің ауасын мың түске бояй аласың ба?

Алтын мен жарық ормандарында жүгірейік

Өмірдің піскен жемісін бөлісеміз бе

Жер бізге осы қазыналарды, осы жұмбақтарды ұсынады

Мұндағы бақыт баға жетпес

Мен өзеннің қызымын, өзеннің қарындасымын

Құлын мен құтан менің достарым

Біз бәріміз бірге күндер бойы айналамыз

Шеңберде шексіздікке дейін шеңбер

Махаббаттан өлген қасқырдың үміт жырын түсінесің бе

Таң атқанда жабайы мысықтың жылағаны?

Тау рухтарының ән салғанын естисіз бе?

Желдің ауасын мың түске бояй аласың ба?

Желдің ауасын мың түске бояй аласың ба?

Жоғарыда шынар бүркіттей ұйықтап жатыр, патша тағында отырады

Табиғат тіршілік иелеріне таза ауа қажет

Терінің түсіне қарамастан

Бәріміз бірге тау әніне қосылайық

Желдің ауасын бояуды армандайды

Бірақ адам білмейінше, жер тозаң

Ол желдің ауасын мыңдаған түске бояй алады