Kırık Bir Aşk Hikayesi - Jehan Barbur

Gittim çok uzağa

Dönemem artık ben oraya

Yok ki hiç sebebi

Bir hikayeydi bitti

Geri dönsem aynı sen mi

Eski bize hiç benzer mi

Olmaz, kalp anlamaz, bildiklerimle biz olmaz

Hatıramda, sonsuz boşluklarda

Bir otobüs garında, sessiz telefonda sen

Yağmurlarla, aklımın incesinde

Yalnız boş şehirde, söz vermiş köşelerde ben

Dağınık bu sofrada

Küskün sandalye sor bir daha

Kimdi o masada

Diz dize duran kimdi

Geri dönsem aynı ev mi

Kuş çırpınır mı, bizi bilir mi

Olmaz kalp dayanmaz

Bildiklerimle artık olmaz

Hatıramda, faytondan yolculuklar

Heyecandan susmuş sözler

Hayata göğüs geren sen

Rüzgarıyla kaybolmuş kırgın gönlüm

Yol vermiş dalgın deniz

Boş vermiş zaman bizi gel

Мен тым алыс кеттім

Мен енді ол жаққа бара алмаймын

Себебі жоқ

Бұл әңгіме болды

Мен қайтып келсем, дәл сен бе

Қарт бізге ұқсайды ма?

Жоқ, жүрек түсінбейді, білгеніммен біз емес

Менің жадымда, шексіз кеңістіктерде

Автовокзалда үнсіз телефонда отырсыз

Ойымда жаңбырмен

Бос қалада, Уәде етілген бұрыштарда жалғыз I

Мына лас үстелде

Ренжіген орындықтан тағы да сұраңыз

Үстелдегі кім болды

Кім тізерлеп тұрды

Қайтып келсем сол үй ме

Құс ұшады ма, бізді тани ма

Ешбір жүрек шыдамайды

Менің білетініммен енді емес

Менің есімде күйме мінеді

Көңіл көтерген сөздер

Өмірге төзетін сен

Сынған жүрегім желден айырылды

Ойға шомылған теңіз өз орнын берді

Бізді жіберген кезде кел