Never Know - Jack Johnson

I heard this old story before

Where the people keep on killing for their metaphors

But don’t leave much up to the imagination

So I want to give this imagery back

But I know it just isn’t so easy like that

So I turn the page

And read the story again

And again and again

It sure seems the same

With a different name

We’re breaking and rebuilding

And we’re growing, always guessing

Never knowing

We’re shocking but we’re nothing

We’re just moments,

We’re clever but we’re clueless

We’re just human

Amusing and confusing

We’re trying

But where is this all leading?

We’ll never know

It all happened so much

Faster than you can say disaster

Want to take a time-lapse

And look at it backwards find the last word

And maybe that’s just the answer

That we’re afterBut after all

We’re just a bubble in a boiling pot just

One breath in a chain of thought

We’re moments just combusting

We feel certain but we’ll never never know

It sure seems the same

Give it a different name

We’re begging and we’re needing

And we’re trying and we’re breathing

Never knowing

We’re shocking but we’re nothing

We’re just moments

We’re clever but we’re clueless

We’re just human

Amusing and confusing

We’re helping

Rebuilding never growing

Never know

If you never know

Never know

Never know

Knock knock, coming door to door

To tell you that their metaphor is better than yours

And you can either sink or swim

And things are looking pretty grim

If you don’t believe in what they’re spoon-feeding

It’s got no feeling

So I read it again and again and again

It sure seems the same

So many different names

Our hearts are strong, our heads are weak

We’ll always be competing never knowing

We’re shocking but we’re nothing

We’re just moments

We’re clever but we’re clueless

We’re just human

Amusing, confusing

But the true things

All we got is questions

We’ll never know

Never know

Never know

Never know…

Мен бұл ескі әңгімені бұрын естігенмін

Адамдар өз метафоралары үшін өлтіруді жалғастыратын жерде

Бірақ көп нәрсені қиялға  қалдырмаңыз

Сондықтан мен бұл суретті қайтарғым келеді

Бірақ бұл оңай емес екенін білемін

Сондықтан мен бетті бұрамын

Және әңгімені қайта оқыңыз

Және қайта-қайта

Дәл солай көрінеді

Басқа атымен

Біз бұзып, қалпына келтіреміз

Біз өсеміз, әрқашан болжаймыз

Ешқашан білмеу

Біз таң қалдық, бірақ біз ештеңе емеспіз

Біз жай ғана сәттер,

Біз ақылдымыз, бірақ білмейміз

Біз жай ғана адамбыз

Көңілді және шатастыратын

Біз тырысамыз

Бірақ мұның бәрі қайда апарады?

Біз ешқашан білмейміз

Мұның бәрі болды

Апат деп айтудан жылдамырақ

Уақыт алғыңыз келеді

Ал соңғы сөзді табу артына қараңыз

Және бұл жай ғана жауап шығар

Біз соңынан келеміз, бірақ бәрібір

Біз жай ғана қайнаған кастрюльде көпіршікпіз

Ойлар тізбегіндегі бір тыныс

Біз жай ғана жанып тұрған сәттеріміз

Біз сенімдіміз, бірақ ешқашан білмейміз

Дәл солай көрінеді

Оған басқа атау беріңіз

Біз сұраймыз және қажетпіз

Біз тырысамыз және тыныс аламыз

Ешқашан білмеу

Біз таң қалдық, бірақ біз ештеңе емеспіз

Біз жай ғана сәттеріміз

Біз ақылдымыз, бірақ білмейміз

Біз жай ғана адамбыз

Көңілді және шатастыратын

Біз көмектесеміз

Қайта құру ешқашан өспейді

Ешқашан білмеймін

 Ешқашан білмесеңіз

Ешқашан білмеймін

Ешқашан білмеймін

Тоқ қағу, есікке  келу

Олардың метафорасы сіздікінен жақсы екенін айту

Сіз суға батып немесе  жүзе аласыз

Және жағдай өте сұмдық болып көрінеді

Олардың қасықпен тамақтандыратынына сенбесеңіз

Оның сезімі жоқ

Сондықтан мен оны қайта-қайта оқыдым

Дәл солай көрінеді

Неше түрлі атаулар

Жүрегіміз күшті, басымыз әлсіз

Біз ешқашан білмей-ақ бәсекелес боламыз

Біз таң қалдық, бірақ біз ештеңе емеспіз

Біз жай ғана сәттеріміз

Біз ақылдымыз, бірақ білмейміз

Біз жай ғана адамбыз

Көңілді, шатастыратын

Бірақ шынайы нәрселер

Бізде                   сaрлар   бар                        сaрлар».

Біз ешқашан білмейміз

Ешқашан білмеймін

Ешқашан білмеймін

Ешқашан білмеймін…