Nightfall - Isole

Lying here again

Questions eating my mind

No answers to find

To why I am here

What have I done?

Is this my punishment?

Will I spend my time on earth alone?

The wind starts to blow

I wrap my cloths tighter

Around my tired body

Weary from this pain

Please let me out

From this awaken nightmare

With dread I gaze into the setting sun

Now the Dark will take my soul again

And my heart longs for the end

The end of this pain, of loss, of this loneliness

And life!

The day comes to an end

Coldness sets its talons

Deep into my flesh

And chills my weakened soul

I am at unrest

I cannot find peace

Nor any answers to this uncertainty

Now the Dark will take my soul again

And my heart longs for the end

The end of this pain, of loss, of this loneliness

And life!

Oh, father

Creator of all

Hear my plea

Please forgive my soul

Now the Dark will take my soul again

And my heart longs for the end

The end of this pain, of loss, of this loneliness

And life!

Тағы да осында жатып

Сұрақтар ойымды жеп жатыр

Табу жауаптары жоқ

Мен неліктен осындамын

Мен не істедім?

Бұл менің жаза ма?

Мен жерде жалғыз уақытымды өткіземін бе?

Жел  соға бастайды

Мен киімімді  қаттырақ    орап    орам

Шаршаған денемнің айналасында

Бұл азаптан шаршадым

Мені шығаруыңызды өтінемін

Осы оянған қорқыныштан

Батып бара жатқан күнге үреймен қараймын

Енді қараңғылық жанымды қайтадан алады

Ал менің жүрегім ақыретті аңсайды

Бұл азаптың, жоғалтудың, жалғыздықтың соңы

Және өмір!

Күн аяқталады

Суық тырнақтарын қояды

Менің тәніме терең

Әлсіреген жанымды  салқындатады

Мен тыныштық таба алмаймын

Бұл белгісіздікке бірде-бір жауап жоқ

Енді қараңғылық жанымды қайтадан алады

Ал менің жүрегім ақыретті аңсайды

Бұл азаптың, жоғалтудың, жалғыздықтың соңы

Және өмір!

О, әке

Барлығын жаратушы

Өтінішімді  тыңдаңыз

Өтінемін, жанымды кешір

Енді қараңғылық жанымды қайтадан алады

Ал менің жүрегім ақыретті аңсайды

Бұл азаптың, жоғалтудың, жалғыздықтың соңы

Және өмір!