Forlorn - Isole

All lies in ruins

The world is silent

Under an awakening sun

With dread I wander

Across the wasteland

Through dust and empty streets

No signs of life

In this barren landscape

All lies withered before my eyes

No sounds, nor scents

Not even laughter

In this desolate, cold Hell

I cry without tears, forlorn

I have become

What is this place?

What has happened?

I cannot believe my eyes

Where are the ones

I used to honor?

All my past forever gone

I cry without tears, forlorn

I have become

I cry without tears, alone

I shall remain

Fear inside, cannot hide

From its grasp, ripping me

Loneliness, tears my soul

To a shell, (of) void and pain

The night will come

With chilling darkness

And haunting dreams in restless sleep

I glance into

The distant sunset

And try to calm my anguished mind

I cry without tears, forlorn

I have become

I cry without tears, alone

I shall remain

Барлығы қиранды

Әлем үнсіз

Оянған күн астында

Мен қорқып қыдырдым

Шөлді жерде

Шаң мен бос көшелер арқылы

Тіршілік белгілері жоқ

Мына қуаң пейзажда

Менің көз алдымда өтіріктердің бәрі қурап қалды

Дыбыстар да, иіс те жоқ

Тіпті күлкі де емес

Мына қаңырап қалған, суық тозақта

Мен көз жассыз жылаймын, мұңайып

мен болдым

Бұл қай жер?

Не болды?

Мен өз көзіме сенбеймін

Олар қайда

Мен құрметтеуші едім?

Менің барлық өткенім мәңгілікке кетті

Мен көз жассыз жылаймын, мұңайып

мен болдым

Жалғыз жылап отырмын

Мен қаламын

Ішіндегі қорқыныш, жасыра алмайды

Оның қолынан мені жұлып алды

Жалғыздық, жанымды жатады

Қабықшаға, (болатын) бос және ауырсыну

Түн келеді

Салқындаған қараңғылықпен

Мазасыз ұйқыдағы армандар

Мен қараймын

Алыстағы күннің батуы

Менің қиналған санамды тыныштандыруға  тырысыңыз

Мен көз жассыз жылаймын, мұңайып

мен болдым

Жалғыз жылап отырмын

Мен қаламын