From the Dark - Isole

Surrounded by dark and cold stone I am

What is this place?

What am I doing here?

All is silent, all is so still

I feel the stones coldness against my back

Am I awake or is this a dream?

I cannot tell, my eyes see nothing at all

Am I alive or is this my death?

I feel no wind, nor can I hear any sounds

The air is so cold, the air is so damp

Oh could it be I am inside my own tomb?

Is this the end of my existence?

I cannot see;

darkness is everywhere

Numb by the pain, I try to move

From my bed of stone, from this cold lonely vault

I must escape, I have to get out

Slowly I arise

…No memories…

Suddenly I see a glimpse of light

I slowly move towards the enticing light

…The light…

So distant and pale blue it glows

It seems to fade away before my very eyes

…No memories…

I walk through the dark

I must reach the light

Before it disappears into the pitch black

That surrounds me

Tired steps, stumbling on

Through the dark, for the light

I’m getting closer

I’m almost there

Will it reveal the truth?

Show me where I am?

Bleeding steps, from the dark, finally I am there

Out from the dark, into the light

I stand outside, feeling the wind on my face

My body aches, my mind is tired

With fear I gaze on the landscape before my eyes

In ruins it lays, a forsaken place

A desolate ground under the stars up above

In silence I stand, staring alone

Into the night sky…

Мен қараңғы және суық таспен қоршалғанмын

Бұл қай жер?

Мен мұнда не    істеп жатырмын?

Барлығы үнсіз, бәрі әлі де

Арқамдағы тастардың салқындығын сеземін

Мен ояндым ба, бұл арман ма?

Мен айта алмаймын, көз  мүлдем  көрмейді

Мен тірімін бе, немесе бұл менің өлімім ме?

Мен желді сезбеймін, ешбір дыбысты естімеймін

Ауа соншалықты салқын, ауа соншалықты ылғалды

Мүмкін, мен өз бейітімнің ішінде болуым мүмкін бе?

Бұл менің өмірімнің соңы ма?

Мен көре алмаймын;

барлық жерде қараңғылық

Ауырсынған мен қозғауға  тырысамын

Менің тас төсегімнен, мына суық жалғыз қоймадан

Мен қашуым керек, шығуым керек

Ақырын тұрамын

…Естелік жоқ…

Кенеттен мен бір жарық көремін

Мен баяу еліктіретін жарыққа қарай жылжимын

…Жарық…

Ол соншалықты алыс және бозғылт көк жарқырайды

Менің көз алдымда кетіп қалған сияқты

…Естелік жоқ…

Мен қараңғыда жүремін

Мен жарыққа жетуім керек

Ол қошқыл қараңғыда жоғалып кетпес бұрын

Бұл мені қоршап тұр

Шаршаған қадамдар, сүріну

Қараңғылық арқылы, жарық үшін

Мен жақындап келемін

Мен сонда қалдым

Ол  шындықты ашады ма?

Қай жерде екенімді көрсетіңіз бе?

Қансыраған қадамдар, қараңғылықтан, мен сол жерде мін

Қараңғылықтан жарыққа

Мен сыртта тұрмын, бетімнен жел соғып тұр

Денем ауырады, миым шаршады

Қорқынышпен мен көз алдымдағы пейзажға қараймын

Ол қиранды   жатыр                                                                                                                                                                                                 

Жоғарыдағы жұлдыздардың астындағы қаңырап бос жатқан жер

Үнсіз тұрып, жалғыз қарап отырмын

Түнгі аспанға…