Ne fermez pas la porte - I Muvrini

Ils ont longtemps marché

Ils viennent de ces chemins

Où les hommes et les femmes

N’ont jamais eu qu’un coin du feu

Pour y chanter la peine l’amour et le travail

Ils sont des gens du bord de l’eau et de la terre

Là-bas

Chez eux où la parole commence par le chant

Là-bas où le vent de l’histoire des autres

A souvent déchiré la paix sur leurs rivages

Leur laissant au cœur de vieux chagrins

Ne fermez pas la porte

Ils viennent d’une mémoire

Qui n’est pas racontée sur les bancs des écoles

De ces mémoires

Que seules les pierres racontent encore

Ce qu’ils ont au coeur est sur leur visage

Les mots qu’ils disent sont des mots simples

Qui parlent de vie de dignité

Quand d’autres pourraient croire

Que chez eux tout est perdu

Quand d’autres pourraient croire

Que tout s’est arrêté dans les veines de leur avenir

Un jour

On leur a dit que leur langue n’en était pas une

Que leur terre était pauvre

Ils y ont consenti

Ils n’y ont jamais cru

Ne fermez pas la porte

Dans les mains

Comme un geste d’amour du côté humble de la vie

Ils portent un bouquet de leur terre

Pour dire tous les arbres

Toutes les forêts

Tous les amours de chez eux

Dans les mains ils ont aussi une lumière

Comme celle qui brille dans leur maison

Là où ils vivent

Au pied d’une montagne fleurie

Ornée de couronnes de pierres

Petites murailles empreintes des pas

De leurs premiers jardiniers

Là où ils vivent

Au coeur de ces petits villages de pierre grise

Leurs châteaux

Qui portent des noms comme des poèmes

È quandu u primu ragiu si pesa nantu à u Monte Cintu

L’Alcudina o U San Petrone

Quand le jour se lève à Calasima

Leurs rêves à eux parlent de reconnaissance

De fraternité

Quand ils quittent ces châteaux-là

Plus ils s’en éloignent

Plus leurs coeurs y font retour

Mais ce qui les lie ì leur terre

Ne les oppose pas à tout ce qui les lie aux hommes

À tous les hommes

À tous les peuples

Ils ne sont pas que différents

Mais tellement semblables

Humains

Faibles et forts à la fois

Ne fermez pas la porte

Parfois il fait nuit sur leur chemin

Leur veilleuse tremble

Il leur arrive de tomber

Et quand chez eux un homme tombe

Quand une âme se perd

Quand un cœur s'égare

D’autres lui donnent la main

Le ciel reste muet

On dit que les portes se ferment

Chez eux

Quand les hommes se taisent

C’est qu’ils n’ont pas de mots pour le dire

C’est qu’ils ont beaucoup à dire

Une blessure

Une envie de guérir

Les mots qui ne leur viennent pas danser sur les lèvres

S’en vont hurler au fond de l'âme

Chez eux

Quand les hommes se taisent

Ce n’est pas pour piétiner la justice

C’est pour lui laisser sa place

Le silence c’est leur révolte

Le silence

C’est leur non violence à eux

Leur cri

Leur frontière

Leur retrait avec l’injustice

Le mot amour

Ils ne le disent qu’avec précaution

Mais il est partout dans l’air

Il est des mots dont ils pensent

Que moins on les prononce

Plus ils se font entendre

Ce soir

Autour du chant qui réchauffe la rencontre de soi

La rencontre de l’autre

Ils cherchent un feu de joie

La fin d’une peine

Ils cherchent ensemble

Le mot

Le regard

Le geste

Qui pourrait faire frémir la montagne

Comme une réponse à tout ce qui trahit

Comme une réponse à tout ce qui oublie …

Олар ұзақ жүрді

Олар осы жолдардан келеді

онда ерлер мен әйелдер

Тек от басы болды

Онда махаббат пен еңбектің ауыртпалығын ән айту

Олар су мен жердің адамдары

Төменгі

Сөз әннен басталатын үйде

Басқа адамдардың әңгімелерінің желі сонда

Көбінесе олардың жағасындағы тыныштықты жыртты

Оларды ескі қайғылардың жүрегінде қалдыру

Есікті жаппаңыз

Олар естеліктен шыққан

Мектеп орындықтарында кімге айтылмайды

Осы естеліктерден

Мұны тек тастар ғана айтады

Жүрегінде не болса, бетінде

Олардың айтатын сөздері қарапайым сөздер

Қадірлі өмір туралы кім айтады

Басқалар сенетін кезде

Олармен бірге бәрі жоғалады

Басқалар сенетін кезде

Олардың болашағының тамырында бәрі тоқтады

Бір күні

Олардың тілдері бір емес екенін айтты

Олардың жері кедей болды

Олар келісім берді

Олар бұған ешқашан сенбеді

Есікті жаппаңыз

Қолында

Өмірдің қарапайым жағынан сүйіспеншілік қимылы ретінде

Олар өз жерінің гүл шоғын алып жүреді

Барлық ағаштарды айту

Барлық ормандар

Барлық махаббат үйден

Олардың да қолдарында шам бар

Олардың үйінде жарқыраған адам сияқты

олар қайда тұрады

Гүлді таудың етегінде

Тас тәждермен безендірілген

Шағын қабырғалардың іздері

Алғашқы бағбандарынан

олар қайда тұрады

Сұр тасты осы шағын ауылдардың қақ ортасында

Олардың сарайлары

Өлең сияқты есімдерді кім алып жүр

È quandu u primu ragiu si pesa nantu to u Monte Cintu

Alcudina немесе U San Petrone

Каласимада күн батқанда

Олардың армандары ризашылықты білдіреді

Бауырластықтан

Олар бұл құлыптарды тастап кеткенде

Олар ары қарай жүреді

Олардың жүректері соған көбірек оралады

Бірақ оларды өз жерімен не байланыстырады

Оларды еркектермен байланыстыратын барлық нәрсеге қарсы болма

Барлық еркектерге

Барлық халықтарға

Олар онша ерекшеленбейді

Бірақ соншалықты ұқсас

Адамдар

Бір мезгілде әлсіз және күшті

Есікті жаппаңыз

Кейде олардың жолында қараңғы болады

Олардың түнгі жарығы дірілдеп тұр

Кейде олар құлап кетеді

Ал олардың арасында бір адам құлаған кезде

Жан жоғалған кезде

Жүрек дірілдегенде

Басқалары қол алысады

Аспан үнсіз қалады

Есік жабық дейді

Олардың үйінде

Еркектер үндемегенде

Айтуға сөз жоқ па

Олардың айтары көп пе

Жара

Емдеуге деген ұмтылыс

Ерінге келмейтін сөздер билейді

Жанның тереңінде айқайлаңыз

Олардың үйінде

Еркектер үндемегенде

Бұл әділдікті аяққа таптау емес

Бұл оған өз орнын беру

Тыныштық - олардың бүлігі

Тыныштық

Бұл олардың зорлық-зомбылықсыздығы

олардың айқайы

олардың шекарасы

Олардың әділетсіздікпен бас тартуы

Махаббат сөзі

Олар мұны тек сақтықпен айтады

Бірақ бәрі ауада

Олардың ойлайтын сөздері бар

Олар соғұрлым аз айтылады

Олар соғұрлым қаттырақ

Осы кеште

Өзімен кездесуді жылытатын жыр төңірегінде

Басқасының кездесуі

Олар отты іздейді

Сөйлем соңы

Олар бірге іздейді

Сөз

Көрініс

Қимыл

Кім тауды селт еткізді

Барлық сатқындыққа жауап ретінде

Ұмытатындардың бәріне жауап ретінде...