Erinnern - Herrenmagazin

Du sagst, du seist ein Widerspruch

Da unterscheiden wir uns nicht

Wir verschlucken uns an den Bedenken

Und versperren uns die Sicht

Es hängt ein Schild an deiner Wohnungstür

Da steht: Hier kommst du nicht lebend rein

Doch in letzter Instanz könnten wir

Vom Schlechtesten das Beste sein

Du, du wirst dich nicht erinnern

Wir bleiben stehen dort wo uns keiner sieht

Ich, ich werd mich nicht erinnern

Und das ist es, was uns zu Boden zieht

Erzähl mir nicht, wie alt du wirst

Da sind wir alle gleich

Und bewegen uns doch immer

Im kritischen Bereich

Acht Tage in der Woche Vollrausch

Du wirst mich nicht verfehlen

Wie weit wir doch gekommen sind

Mit unseren leeren Seelen

Du, du wirst dich nicht erinnern

Wir bleiben stehen dort wo uns keiner sieht

Ich, ich werd mich nicht erinnern

Und das ist es, was uns zu Boden zieht

Und wer fällt, der will auch liegen

Und wer liegt, der jagt auch nichts

Im trüben Glas zur späten Stunde

Schwimmt ein Herz und dann zerbricht’s

So erwach ich wieder ohne dich

Mit Blech in meiner Hand

Ich schreib den letzten Abend ab Spucke Scherben an die Wand

Du, du wirst dich nicht erinnern

Wir bleiben stehen dort wo uns keiner sieht

Ich, ich werd mich nicht erinnern

Und das ist es, was uns zu Boden zieht

Сіз қайшылық деп айтасыз

Біз ол жақта еш айырмашылығымыз жоқ

Біз алаңдаушылықпен тұншықтырамыз

Және біздің көзқарасымызды блоктаңыз

Сіздің пәтеріңіздің есігінде белгі бар

Онда былай делінген: Сіз мұнда тірі кіре алмайсыз

Бірақ соңғы жағдайда біз жасай аламыз

Ең жаманның ең жақсысы бол

Сен, есіңе түспейсің

Бізді ешкім көрмеген жерге тоқтаймыз

Мен, есімде жоқ

Бізді төмен түсіретін де осы

Неше жаста екеніңді айтпа

Онда бәріміз бірдейміз

Сонда да біз әрқашан қозғаламыз

Критикалық аймақта

Аптасына сегіз күн мас күйінде

Мені сағынбайсың

Қанша жерден келдік

Бос жандарымызбен

Сен, есіңе түспейсің

Бізді ешкім көрмеген жерге тоқтаймыз

Мен, есімде жоқ

Бізді төмен түсіретін де осы

Ал құлап қалсаң, сен де жатқың келеді

Ал жатсаңыз, ештеңе қумайсыз

Кешкі уақытта бұлтты әйнекте

Жүрек қалқып кетеді, содан кейін ол бұзылады

Сондықтан мен сенсіз қайта оянамын

Қолымда қалайы бар

Мен қабырғадағы соңғы кешкі түкірікті жазамын

Сен, есіңе түспейсің

Бізді ешкім көрмеген жерге тоқтаймыз

Мен, есімде жоқ

Бізді төмен түсіретін де осы