Splinters of life - Gorod

Why are we alive?

Is there anything left to expect?

I’m getting tired of living in this stinky desert

All around me, the rests of my pride are lying

All lives turn into death

I can’t breath!

My heart is bleeding

For the human destiny

Every glance is bogged down

In the nature that we’ve made lunar

Why are we alive?

Is there anything left to expect?

I’m getting tired of living in this stinky desert

All around me, the rests of my pride are lying

Rather put an end to it with my hands or with bombs

Despicable, disgusting

Natural is our taste of destruction

Corrupted, dark, guilty

Will be our soul after death

I could kick myself

And what a shame to belong to these living beings

I’d rather be an animal

No remorse

I’d rather be an object

Lifeless

Just inert

With time as master and creator

I live in black

I’m dream in red

All I see is desolation

And I’m thinking of what we did

My tears are feeding my fellow men’s stream of blood

I want to loose myself in the twist and turns of disappointment

I believed in Man and God, both of them lied to me

Is there any reason to live anymore?

Who or what can offer me a chance?

I’d rather be the wind to fly far away from human species

I’d rather be a blade of grass, the one that sticks up again

After the steps of the angry warriors

As if sun and water were enough!

My life continues

At last my mind can hear an echo of the survivor’s tales

I’ve spent so much time moaning over myself

That odd entity allures me

Who are you Adam?

Біз неге тіріміз?

Күтетін бірдеңе қалды ма?

Мен мына сасық шөлде өмір сүруден шаршадым

Менің айналамда мақтанышымның қалғаны өтірік

Барлық өмір өлімге айналады

Мен дем ала алмаймын!

Менің жүрегім қан кетеді

Адам тағдыры үшін

Әрбір көзқарас   батпаққа                      

Біз айды жасаған табиғатта

Біз неге тіріміз?

Күтетін бірдеңе қалды ма?

Мен мына сасық шөлде өмір сүруден шаршадым

Менің айналамда мақтанышымның қалғаны өтірік

Оны қолыммен немесе бомбамен тоқтатқан дұрыс

Жексұрын, жиіркенішті

Табиғи  біздің жою   дәміміз      

Бұзылған, қараңғы, кінәлі

Өлгеннен кейін біздің жанымыз болады

Мен өзімді тептім

Бұл тірі жандардың болуы қандай ұят

Мен жануар болғым келеді

Өкініш жоқ

Мен объект болғым келеді

Жансыз

Тек инертті

Уақытпен шебер және жасаушы ретінде

Мен қарада тұрамын

Мен қызыл түсте армандаймын

Менің бар көретін                                                                                        |

Мен не істегеніміз туралы ойланып жүрмін

Менің көз жасым жерлестерімнің қан ағын                                                                Менің             жер                                                     - 

Көңіл қалдырудың бұрылыстары мен бұрылыстарында өзімді жоққым келемін

Мен Адамға                                                              сенген     сенген     сенген      сенген                                                                    маған                                                 маған                      |

Енді өмір сүруге негіз бар ма?

Маған кім немесе не мүмкіндік  ұсына алады?

Мен адам түрінен алысқа ұшатын жел болғым келеді

Маған қайтадан бір қабат шөп болғым келеді

Ашулы жауынгерлердің қадамдарынан кейін

Күн мен су жеткілікті болғандай!

Менің өмірім жалғасуда

Ақырында менің санам аман қалғанның ертегілерінің жаңғырығын естиді

Мен өзімді ыңылдаумен көп уақыт өткіздім

Бұл біртүрлі нәрсе мені қызықтырады

Адам сен кімсің?