Gilded cage - Gorod

This obsessive picture, indistinct

These trail of smiles, goodwill

Just to wake up and hear all these cries in my head

As a union of what and who we are sweeps through

Unconscious and unspeakable

Just to wake up and see

This final aim we don’t suspect

Why are these feelings darkened my nights

Again and again?

All made of fear, isolation and confusion

Bigger than the desolation my life was made of before…

Have I to close my eyes again?

Have I to loose these bearings so hard to regain?

This hope wasn’t it of my own

Why me?

I don’t want to

I want to stay in this paradise that open new Helldoors

But this increasingly strong feeling is obnoxious to me

A total control of my existence is suffocating me

The pleasure to feel the fear urges me to go far from here

A jail of delight

Not without a shadow

Why I, a common citizen, having days seeing

Having days seeing only the happiness of my people

I made my choice, this desolation outside

May be our true reconstruction

I close my eyes again

And disappear into this world I’ve hated so much

But through which I live tree again

To live free again

Бұл обсессивті сурет, анық емес

Бұл күлкі, ізгі ниет

Тек оянып         осы жылаулардың барлығын басымда  есту                   

Біз не және кім екенімізді бірлестігіміз                                                                                                                                      бірлестігі                                                                          одақ 

Санасыз және айтылмайтын

Оянып, көру үшін

Бұл соңғы мақсат біз күдіктенбейміз

Неліктен бұл сезімдер түндерім қараңғыланды

Тағы және тағы?

Барлығы қорқыныш, оқшаулану және шатасудан жасалған

Бұрынғы өмірім қаңырап қалғандықтан да үлкен...

Мен қайтадан көзімді жұмуым керек пе?

Мен                                                                                                                     қайта                                                                                                                        

Бұл үміт менікі емес еді

Неге мен?

Мен қаламаймын

Жаңа тозақ есіктерін ашатын осы жұмақта қалғым келеді

Бірақ барған сайын күшейіп келе жатқан бұл сезім мен үшін жағымсыз

Менің өмірімді жалпы бақылау мені тұншықтыру

Қорқынышты сезіну мені осы жерден алысқа баруға шақырады

Ләззат түрмесі

Көлеңкесіз емес

Неліктен мен, қарапайым азамат, күндерді көріп отырмын

Күндер менің халқымның бақытын көргенде

Мен өз таңдауымды жасадым, бұл сырттағы қаңырап

Біздің шынайы қайта құруымыз болуы мүмкін

Мен қайта көзімді жамамын

Мен қатты жек көретін дүниеде жоғалып кет

Бірақ сол арқылы мен қайтадан ағаш өмір сүремін

Қайта еркін өмір сүру үшін