Осень - Город 312

Осень ворвалась безумными ветрами,

Холодными днями, бессонными ночами,

Жёлтыми листьями, странными мыслями

В поисках истины вопросы как выстрелы.

Меня трудно понять, меня трудно забыть,

Меня трудно терять, меня трудно любить.

Я теряю тебя опять и опять.

Болит душа от потерь

Верю я, ты тоже верь

Наступит день, уйдёт печаль

Придёт весна, уйдёт февраль

И мне не жаль, ничего не жаль

Полный газ и в пол педаль

Время стоп, стоп печаль

Улетай

Стой!

Подожди меня немного

Спой мне, дальняя дорога

Как верить людям, как ветер дует

И будь, что будет, пусть небо судит

Меня трудно понять, меня трудно забыть

Меня трудно терять, меня трудно любить

Я теряю тебя опять и опять

Болит душа от потерь

Верю я, ты тоже верь

Күз ессіз желмен келді,

Суық күндер, ұйқысыз түндер

Сары жапырақтар, біртүрлі ойлар

Шындықты іздеуде сұрақтар оқ сияқты.

Мені түсіну қиын, ұмыту қиын

Мені жоғалту қиын, сүю қиын.

Мен сені қайта-қайта жоғалтып аламын.

Жоғалғаннан жаны ауырады

Мен сенемін, сен де сенесің

Күн келеді, мұң кетеді

Көктем келеді, ақпан кетеді

Ал мен ешнәрсеге өкінбеймін, өкінбеймін

Толық дроссель және еденге педаль

Уақытты тоқтат, мұңды тоқтат

ұшу

Тоқта!

Мені сәл күт

Маған ән айт, ұзақ жол

Жел соққанда адамдарға қалай сенуге болады

Ал не болса да, көктегі үкім шығарсын

Мені түсіну қиын, ұмыту қиын

Мені жоғалту қиын, сүю қиын

Мен сені қайта-қайта жоғалтамын

Жоғалғаннан жаны ауырады

Мен сенемін, сен де сенесің