Ultime éclat - Glaciation

Comme une cométe dans la nuit de I’homme

Inondant les cathédrales des cieux

Tarit la fontaine de I’atrium

Hisse des croix, presse les adieux

Là lù soleil s’effondre sur la glace

Et la tempéte saigne le printemps

Aux pieds des cimes, I’instant fugace

Tombe à genoux le combattant

Abandonné seul au milieu des rafales

En haut du chemin, plus rien n’est vrai

Au loin la mort souffle, triomphale

Blanche comme un refrain désuet

Plus bas, dans les ténèbres des néons

Aucun pále fantóme pur deviner

Le drame se jouant au panthéon

Le calvaire, le feu, et I'épée

Ne restent que le désert le I'étoile

Dessous le regard des rois anciens

La matière noire de I’idéal

Les météores du Thanétien

Frappe la foudre, vienne la nuit

Ruine son cæur, défasse tout ce qui vit

Frappe le glaive, achève á l’envi

Ruine son cæur, défasse tout ce qui vit

Bléme soldat, soudard en haillons

Relève la téte, vois les sommets

Chevauche le tigre

Et à jamais

Sonne la cloche du Mount Baron

Et qu’au ciel s’imprime

L’aura sublime

De notre ultime

Éclat

Адамның түніндегі құйрықты жұлдыз сияқты

Аспан соборларын су басқан

Атриумдағы фонтанды құрғатады

Көтергіш кресттер, қоштасуға шақыру

Онда күн мұзға батады

Ал боран бұлақты қандырады

Шыңдардың етегінде, өткінші сәт

Күресші тізерлеп отыр

Желдің арасында жалғыз қалды

Жолда, енді ештеңе шындық емес

Алыстағы өлім жеңіспен соғады

Ақ көне хор сияқты

Неон қараңғыда

Болжау үшін бозғылт елестер жоқ

Пантеонда ойнайтын драма

Голгота, от және қылыш

Тек шөл, жұлдыз қалды

Ежелгі патшалардың көзқарасы астында

Идеалдың қараңғы материясы

Танетикалық метеорлар

Найзағай соқ, түн кел

Оның жүрегін құртыңыз, барлық өмірді жойыңыз

Қылышпен ұр, өз қалауынша аяқта

Оның жүрегін құртыңыз, барлық өмірді жойыңыз

Ван солдаты, шүберек киген солдат

Басыңды көтер, биіктерден көрін

Жолбарысқа мініңіз

Және мәңгілікке

Барон тауының қоңырауын соғыңыз

Ал аспан таңбаланған

Керемет аура

Біздің түпкілікті

Жарқырау