Le rivage - Glaciation

Une ligne d’or couchée derrière les vagues

Comme un corps indolent hérissé de rayons

Crève les yeux

Soleil victorieux, rassemble tes faisceaux

Le cri d’un aigle dans I’azur

Un songe mort, une soif, un soupir

Un mirage barbare saignant nos repentirs

Par-delà l’onde dormante, l’incendie flamboie

Nous nous pámons alanguis aux mélopées lascives

D’un orchestre fantóme

Sourions aux nuées fugitives

Du rivage ardent

Le regard accroché aux havres interdits

Tel un vieillard sondant le tain noir du miroir

Sa jeunesse arrachée par l’horloge macabre

Une vie goutte à goutte tarie de toute gloire

Nous nous pámons alanguis aux mélepées lascives

D’un orchestre fantóme

Sourions aux nuées fugitives

Du rivage incendié

Par-delà l’onde dormante, l’incendie flamboie

Réchauffe nos chairs moribondes

Couchées á l’ombre des marbres

Lá-bas la vie fulgure en fournaise, insolente

Tandis que nous veillons aux murailles calcaires

De hautes citadelles páles, ultimes reliquaires

D’une enfance à dompter les étoiles filantes

Nous scrutons les eaux noires nos ámes von boire

De ce siècle révons le sublime naufrage

À nos lèvres portons le périlleux ciboire

Arrosant de venin no hideuses nuits de rage

Pierres anciennes et silence de peste

Veilles stériles aux bastions du néant

La mer et plus rien, le grand gouffre, béant

Ô réves de volcans

Nous mourons sous les cendres de nos torpeurs funestes

La mer et puis rien, le grand gouffre, nous appelant

Ne restent dans mes songes

Que l’acier d’un iris

Le vermeil d’un ciel

Толқындардың артында жатқан алтын желі

Сәуле шашқан әлсіреген дене сияқты

Көзіңді аш

Жеңімпаз күн, сәулелеріңді жина

Лаурендегі қыранның зары

Өлі арман, шөлдеу, күрсіну

Тәубемізді қансыратқан айуандық

Ұйқысыз толқынның арғы жағында от жалындады

Шаңырақты әуендермен қаңырап қалдық

Фантомдық оркестрден

Ұшқан бұлттарға күлейік

Жанып тұрған жағадан

Тыйым салынған жерлерге қарап

Айнаның қара дағын сынаған қариядай

Оның жастық шағы сұмдық сағатпен жыртылды

Барлық даңққа толы өмір

Біз ренжіген әндерден қаңырап қалдық

Фантомдық оркестрден

Ұшқан бұлттарға күлейік

Жанып тұрған жағадан

Ұйқысыз толқынның арғы жағында от жалындады

Өліп бара жатқан етімізді жылытады

Мәрмәр тастардың көлеңкесінде жатыр

Онда өмір пештей жалындап, намыссыз

Біз әктас қабырғаларды бақылап отырғанда

Биік бозғылт цитадельдер, соңғы реликварлар

Бала кезінен аққан жұлдыздарды қолға үйреткен

Жанымыз ішетін қара суға үңілеміз

Осы ғасырда кеме апаты туралы армандаймыз

Қауіпті циборийді ернімізге жеткіземіз

Уға малынған ашуланудың қорқынышты түндері жоқ

Ежелгі тастар мен оба тыныштығы

Бос Бастиондардағы бедеуліктер

Теңіз және ештеңе, үлкен шыңырау, саңылау

О жанартаулар туралы армандар

Біз өлімге әкелетін торларымыздың күлінің астында өлеміз

Теңіз, содан кейін ештеңе, бізді шақыратын үлкен шыңырау

Түсімде қалма

Ирис болаттан қарағанда

Аспанның алабұртқаны