По Белокаменной - Геннадий Жаров

По белокаменной на рысаках в мороз,

Лишь только рев толпы да визг из-под саней.

А нищий молится за всех: Спаси, Христос!

Ну что ж, пусть молится, ему ли не видней.

Застыл на миг над миром перезвон,

Как будто золотом осыпали дворы,

В парадном шествии разряженных икон

Шли люди тихо, лицами мудры.

Гони в Хамовники, где леший древний спит,

Где в изголовьи плачут пьяные цыгане

И сладко-сладко бубен их звенит,

Там нагишами пляшут пуритане.

И поднялась метелью круговерть,

Городовому снится теплая вдова,

А за углом с наганом мерзнет дама-смерть,

Шальная девочка, семнадцати едва.

По белокаменной на рысаках в мороз,

Лишь только рев толпы да визг из-под саней.

А нищий молится за всех: Спаси, Христос!

Ну что ж, пусть молится, ему ли не видней.

Аязда ақ тастың бойымен,

Тек жұрттың гүрілдеген дауысы мен шана астынан шыққан айғай ғана.

Ал қайыршы барлығы үшін дұға етеді: Құтқар, Мәсіх!

Жарайды, егер ол жақсырақ білмесе, дұға етсін.

Қоңырау әлемде бір сәт қатып қалды,

Аулаларға алтын жауғандай,

Зарядталған иконалар шеруінде

Жұрт тыныш жүрді, дана жүзді.

Ежелгі гоблин ұйықтайтын Хамовникиге барыңыз,

Мас сығандар басына жылайды

Олардың домбыра сақиналары тәтті тәтті,

Онда пуритандар жалаңаш билейді.

Қарлы борандай құйын көтерілді,

Полицей жылы жесір әйелді армандайды,

Ал бұрышта револьвермен өлім ханым қатып қалады,

Он жетіге әрең келген жынды қыз.

Аязда ақ тастың бойымен,

Тек жұрттың гүрілдеген дауысы мен шана астынан шыққан айғай ғана.

Ал қайыршы барлығы үшін дұға етеді: Құтқар, Мәсіх!

Жарайды, егер ол жақсырақ білмесе, дұға етсін.