White Mountain - Genesis

Thin hung the web like a trap in a cage,

The fox lay asleep in his lair.

Fang’s frantic paws told the tale of his sin,

Far off the chase shrieked revenge.

Outcast he trespassed where no wolf may tread,

The last sacred haunt of the dead.

He learnt of a truth which only one wolf may know,

The sceptre and crown of a king.

Howling for blood, One-eye leads on the pack,

Plunging through forest and snowstorm.

Steep rose the ridge, ghostly peaks climbed the sky,

Fang sped through jungles of ice.

Hard on his tail, One-eye drew from the pack —

An old hero conquered by none.

Steep, far too steep, grew the pathway ahead,

Descent was the only escape.

A wolf never flees in the face of his foe,

Fang knew the price he would pay —

One-eye stood before him

With the crown upon his head,

Sceptre raised to deal the deadly blow.

Fang, son of Great Fang, the traitor we seek,

The laws of the brethren say this:

That only the king sees the crown of the gods,

And he, the usurper, must die.

Snarling he tore at the throat of his foe,

But Fang fought the hero in vain.

Dawn saw the white mountain tinted with red —

Never would the crown leave again.

One-eye his the crown and with laurels on his head

Returned amongst the tribe and dwelt in peace.

Жіңішке тор тордағы тұзақтай ілінді,

Түлкі өз ұясында ұйықтап қалды.

Азудың құтырған табандары оның күнәсі туралы айтып берді,

Алыстан қуған кек айқайлады.

Қасқыр баспайтын жерді бұзды,

Өлгендердің соңғы қасиетті мекені.

Ол бір ғана қасқыр білуі мүмкін шындықты білді,

Патшаның таяқшасы мен тәжі.

Қан деп айқайлап, Бір көзді орауда,

Орман мен қарлы боран арқылы өту.

Тік көтерілді жоталар, елес шыңдар аспанға көтерілді,

Азу мұзды джунглилерді аралап жүрді.

Құйрығында қатты, Бір көзді қораптан алды —

Ешкім жеңе алмаған қарт батыр.

Тік, тым тік, алда жол өсті,

Төмен шығу жалғыз құтылу болды.

Қасқыр жауының алдынан қашпайды,

Фанг төлейтін бағаны білді —

Бір көзі оның алдында тұрды

Басына тәж киіп,

Өлімге әкелетін соққыны беру үшін скипетр көтерілді.

Азу, Ұлы Азудың ұлы, біз іздеген сатқын,

Бауырластардың заңдарында былай делінген:

Құдайлардың тәжін тек патша көреді,

Ал ол, басып алушы, өлуі керек.

Дұшпанының тамағын жыртып,

Бірақ Фанг батырмен бекер күресті.

Таң қызыл түске боялған ақ тауды көрді —

Тәжі енді ешқашан кетпейді.

Бір көзі оның тәжі және басында лавр

Тайпаның арасына оралып, тыныштықта өмір сүрді.