La chanson tendre - Frehel

En souvenir de nos vingt ans

Par ce beau matin deprintemps

J’ai voulu revoir tout là-bas

L’auberge au milieu des lilas

On entendait dans les branches

Les oiseaux chanter dimanche

Et ta chaste robe blanche

Paraissait guider mes pas

Tout avait l’air à sa place

Même ton nom dans la glace

Juste à la place où s’efface

Quoi qu’on fasse

Toute trace.

Et je croyais presqu’entendre

Ta voix tendre murmurer

«Viens plus près»

J'étais ému comme autrefois

Dans cette auberge au fond des bois

J’avais des larmes pleins

Et je trouvais ça merveilleux

Durant toute la journée

Dans la chambre abandonnée

Depuis tant et tant d’années

Je nous suis revus tous deux

Mais rien n'était à sa place;

Je suis resté, tête basse

À me faire dans la glace

Face à face

La grimace…

Enfin j’ai poussé la porte

Que m’importe

N. I. NI

C’est fini

Pourtant quand descendit le soir

Je suis venu tout seul m’asseoir

Sur le banc de bois vermoulu

Où tu ne revins jamais plus

Tu me paraissais plus belle

Plus charmante, plus cruelle

Qu’aucune de toutes celles

Pour qui mon c ur a battu

Tout avait l’air à sa place

Même ton nom sur la glace

Quoi qu’on fasse

Toute trace.

Puis avec un pauvre rire

J’ai cru lire:

«Après tout

On' s’en fout.»

Жиырмасыншы жылдарымызды еске алу

Көктемнің осы тамаша таңында

Мен сонда бәрін қайта көргім келді

Сирень арасындағы қонақ үй

Біз филиалдарда естідік

Жексенбі күні құстар ән салады

Ал пәк ақ халатыңыз

Менің қадамдарымды бағыттағандай болды

Бәрі орнына қарады

Тіпті сіздің атыңыз мұзда

Тек жоғалатын жерде

Не істесек те

Кез келген із.

Мен естідім деп ойладым

Сенің нәзік дауысың сыбырлайды

«Жақын кел»

Мен бұрынғыдай қозғалдым

Орманның тереңіндегі мына қонақ үйде

Көз жасым толып кетті

Және бұл керемет деп ойладым

Күні бойы

Тастанды бөлмеде

Осыншама жылдар бойы

Екеумізді тағы көрдім

Бірақ ештеңе орынсыз болған жоқ;

Мен басымды төмен салып қалдым

Мені мұзға түсіру үшін

Бетпе бет

Бет әлпеті...

Ақыры есікті итеріп аштым

Маған не керек

ДА ЕМЕС

Бітті

Әйтеуір кеш батқанда

Мен жалғыз отыруға келдім

Құрт жеген ағаш орындықта

Қайта оралмайтын жер

Сен маған әдемірек көріндің

Неғұрлым сүйкімді, одан да қатал

Бұлардың ешқайсысы

Менің жүрегім кім үшін соққан

Бәрі орнына қарады

Тіпті сіздің атыңыз мұзда

Не істесек те

Кез келген із.

Сосын нашар күліп

Мен оқыдым деп ойладым:

«Қалай болғанда да

Бізге бәрібір».