Stanza 365 - Fred De Palma

Mi chiedi perchè il cielo è grigio

È perchè c'è il cemento pure in paradiso

Mi chiedi perchè litighiamo

Perchè ci piace litigare per fare pace

Ma ci pensi mai?

Che prima guardavamo il cielo e ora guardiamo Sky (Sky)

È assurdo se ci pensi dai

Mentre apro un’altra bottiglia di Champagne

Cerchi di tenermi i piedi in terra come Chagall

Non sono molto bravo a stare ai patti

Sono molto più bravo a stare ai party

Sono già tipo le 7:20

Fare ste serate mi uccide

Sono vittima degli eventi

Nel cielo, no, non sono i lampi

È Dio che vuole che mi sposto da te

Mi sta facendo i lampeggianti

Prima volevo solo te, ora sono così solo che

Nemmeno il karma ritorna da me

Ora la festa finisce

E resto solo, dietro le quinte

Ora la distanza l’avverto

Che ironia la mia stanza d’albergo

È un anno che

Gli sorrido fissando nel vuoto

Ma non sanno che

Ho davanti una foto in cui guardo te

Non so per quanto ti ricorderò

Mentre affogo dentro questi shot

E perdo i sensi di colpo

Ma i sensi di colpa no

Vedo il letto che si stringe

Senza te sembra un freezer

Vieni da me, la mia stanza d’hotel

È la numero 365

Mi chiedono se nei pezzi parlo di me

Se sono mai stato fidanzato

Io dico: «Macché»

Ho sempre preso un po' di qua

Un po' di lì, un po' di là

Come quando ti prepari un piatto

Dal buffet ma

Tu mi aspettavi a casa sveglia

Arrotolata nelle lenzuola come una caramella

Ora, quando torno a casa, c'è solo la para sveglia

E mi ritrovo a mangiare da solo dalla teglia

È assurdo, no?

Che, ora, il mio numero di stanza

È lo stesso numero di giorni che ci distanzia

Dico a tutti che sto bene, ma è una farsa

Ormai vivo nel panico, ho preso la cittadin-ansia

E ogni volta che salgo sul palco

Spero ancora di vedere il tuo sguardo dall’alto

Solo per fissarti come fossi un ritratto

E vederti andare via come fossi in ritardo

Ora la festa finisce

E resto solo, dietro le quinte

Ora la distanza l’avverto

Che ironia la mia stanza d’albergo

È un anno che

Gli sorrido fissando nel vuoto

Ma non sanno che

Ho davanti una foto in cui guardo te

Non so per quanto ti ricorderò

Mentre affogo dentro questi shot

E perdo i sensi di colpo

Ma i sensi di colpa no

Vedo il letto che si stringe

Senza te sembra un freezer

Vieni da me, la mia stanza d’hotel

È la numero 365

Аспан неге сұр деп сұрайсың

Өйткені көкте де бетон бар

Неге ұрысып жатырмыз деп сұрайсың

Өйткені біз бейбітшілік орнату үшін күрескенді ұнатамыз

Бірақ сіз бұл туралы ешқашан ойлайсыз ба?

Біз бұрын аспанға қарайтынбыз, ал енді Аспанға қараймыз (Аспан)

Егер сіз бұл туралы ойласаңыз, бұл абсурд

Мен тағы бір бөтелке шампан ашып жатқанда

Шағал сияқты аяғымды жерге тигізбей көріңіз

Мен саудаласуға онша шебер емеспін

Мен кештерде болуды жақсы көремін

Сағат 7:20 болып қалды

Осы кештерді өткізу мені өлтіреді

Мен оқиғалардың құрбанымын

Аспанда, жоқ, бұл найзағай емес

Менің сенен алыстауымды қалайтын Құдай

Ол мені жарқыратады

Бұрын мен сені ғана қаласам, қазір жалғызбын

Тіпті карма маған қайтып келмейді

Енді кеш аяқталды

Ал мен сахна артында жалғыз қалдым

Енді мен қашықтықты ескертемін

Менің қонақүйдегі бөлмем қандай ирониялық

Содан бері бір жыл өтті

Мен оған ғарышқа қарап күлемін

Бірақ олар мұны білмейді

Менің алдымда саған қарап тұрған фотом бар

Мен сені қашанға дейін есімде сақтайтынымды білмеймін

Мен бұл кадрларға батып бара жатқанда

Ал мен кенеттен есін жоғалтып аламын

Бірақ кінә емес

Мен төсек тарылып жатқанын көремін

Сенсіз ол мұздатқышқа ұқсайды

Маған келші, менің қонақүйдегі бөлмем

Бұл 365 нөмірі

Олар менен өзім туралы айтып жатқанымды сұрайды

Егер мен бұрын-соңды айналысқан болсам

Мен айтамын: «Мүлдем емес»

Мен әрқашан осы жерден аздап аламын

Біраз жерде, сәл ары

Тағам дайындағандағыдай

Буфеттен бірақ

Сен мені үйде ояу күтіп тұрдың

Кәмпит сияқты жаймалау

Енді үйге келсем, тек пара дабыл қағып тұр

Ал мен өзімді табадан жалғыз жеп жатқанымды көремін

Бұл абсурд, солай емес пе?

Бұл енді менің бөлмемнің нөмірі

Бізді алыстайтын күндер саны бірдей

Мен бәріне жақсымын деп айтамын, бірақ бұл фарс

Қазір мен дүрбелеңмен өмір сүріп жатырмын, мен азамат-уайымды қабылдадым

Ал мен сахнаға шыққан сайын

Мен әлі де сіздің көзқарасыңызды жоғарыдан көремін деп үміттенемін

Сізге портрет сияқты қарау үшін

Ал кешіккендей кетіп бара жатқаныңды көремін

Енді кеш аяқталды

Ал мен сахна артында жалғыз қалдым

Енді мен қашықтықты ескертемін

Менің қонақүйдегі бөлмем қандай ирониялық

Содан бері бір жыл өтті

Мен оған ғарышқа қарап күлемін

Бірақ олар мұны білмейді

Менің алдымда саған қарап тұрған фотом бар

Мен сені қашанға дейін есімде сақтайтынымды білмеймін

Мен бұл кадрларға батып бара жатқанда

Ал мен кенеттен есін жоғалтып аламын

Бірақ кінә емес

Мен төсек тарылып жатқанын көремін

Сенсіз ол мұздатқышқа ұқсайды

Маған келші, менің қонақүйдегі бөлмем

Бұл 365 нөмірі