Paciencia - Francisco Canaro

Anoche, de nuevo te vieron mis ojos;

Anoche, de nuevo te tuve a mi lao

¡Pa qué te habré visto si, después de todo

Fuimos dos extraños mirando el pasao!

Ni vos sos la misma, ni yo soy el mismo…

¡Los años… ¡la vida… ¡quién sabe lo qué…

De una vez por todas mejor la franqueza:

Yo y vos no podemos volver al ayer

Paciencia…

La vida es así

Quisimos juntarnos por puro egoísmo

Y el mismo egoísmo nos muestra distintos

¿Para qué fingir?

Paciencia…

La vida es así

Ninguno es culpable, si es que hay una culpa

Por eso, la mano que te di en silencio

No tembló al partir

Haremos de cuenta que todo fue un sueño

Que fue una mentira habernos buscao;

Así, buenamente, nos queda el consuelo

De seguir creyendo que no hemos cambiao

Yo tengo un retrato de aquellos veinte años

Cuando eras del barrio el sol familiar

Quiero verte siempre linda como entonces:

Lo que pasó anoche fue un sueño no más

Paciencia…

La vida es así

Quisimos juntarnos por puro egoísmo

Y el mismo egoísmo nos muestra distintos

¿Para qué fingir?

Paciencia…

La vida es así

Ninguno es culpable, si es que hay una culpa

Por eso, la mano que te di en silencio

No tembló al partir

Кеше түнде көзім сені тағы көрді;

Кеше түнде мен сені тағы да жанымда болдым

Неге мен сені көрдім, егер солай болса

Біз асуды бақылап тұрған екі бейтаныс адам едік!

Сен де, мен де бірдей емеспін...

Жылдар... өмір... кім білсін...

Бір рет және бәрібір жақсырақ ашықтық:

Сен екеуміз кешегі күнге қайта алмаймыз

Сабыр…

Өмір солай

Біз таза өзімшілдікпен бірге болғымыз келді

Ал сол эгоизм бізге басқаша көрсетеді

Неліктен елестету керек?

Сабыр…

Өмір солай

Ешкім кінәлі емес, кінәсі бар болса

Сондықтан үнсіз берген қолым

Кеткен кезде дірілдеген жоқ

Біз мұның бәрі арман болған сияқты боламыз

Бізді іздегені өтірік болды;

Сонымен, бізде жұбаныш бар

Өзгермегенімізге сенуді жалғастыру

Менде сол жиырма жылдың портреті бар

Сіз көршіден болған кезде таныс күн

Мен сені әрқашан сол кездегідей әдемі көргім келеді:

Кеше болған оқиға енді түс емес еді

Сабыр…

Өмір солай

Біз таза өзімшілдікпен бірге болғымыз келді

Ал сол эгоизм бізге басқаша көрсетеді

Неліктен елестету керек?

Сабыр…

Өмір солай

Ешкім кінәлі емес, кінәсі бар болса

Сондықтан үнсіз берген қолым

Кеткен кезде дірілдеген жоқ