Nobleza de Arrabal - Francisco Canaro

En un ranchito de Alsina

tengo el hogar de mi vida,

con cerco de cina-cina

y corredor de glicinas.

Hay un aljibe pintado,

bajo un parral de uva rosa,

y una camelia mimosa

temblando sobre el brocal.

Y allí también estás frisón

y eres mi lujo de cuarteador.

Rocín feliz, de crin azul,

famoso por todo el sur.

Cuando el domingo asolea

por no hacer de perezoso,

traigo el balde desde el pozo

y refresco el corredor.

Y aprovechando el fresquito

me siento bajo la parra

y al compás de mi guitarra

canto décimas de amor.

En mi ranchito de Alsina

paso tranquilo las horas,

junto al amor de la china,

que me respeta y me adora.

Y, entre su amor y las cosas

que adornan toda mi suerte,

temo, nomás, que la muerte

me saque de ese rincón.

Альсинадағы кішкентай ранчода

Менің өмірімнің үйі бар,

cina-cina қоршауымен

және вистерия дәлізі.

Боялған цистерна бар,

қызғылт жүзім бұтасының астында,

және сүйкімді камелия

жиекте дірілдеп.

Міне, сіз де фризиялықсыз

ал сен менің люкс шеберімсің.

Бақытты наг, көк жалмен,

бүкіл оңтүстікке әйгілі.

Жексенбі күн ашық болғанда

жалқау болмағаны үшін,

Мен шелекті құдықтан әкелемін

және дәлізді жаңартыңыз.

Және салқындықты пайдалану

Мен жүзімнің астында отырмын

және менің гитарамның ырғағымен

Мен махаббаттың оннан бір бөлігін жырлаймын.

Альсинадағы менің кішкентай ранчомда

Мен сағаттарды тыныш өткіземін,

Қытайға деген сүйіспеншілікпен бірге,

мені құрметтеп, құрметтейтін.

Және, оның махаббаты мен заттардың арасында

бұл менің барлық сәттілікімді безендіреді,

Мен тек өлімнен қорқамын

мені сол бұрыштан шығар.