Obour - Faramarz Aslani

چون به یاد تو میافتم

دیده ام از اشک، تَر میشه

شادی از من میگریزه

گریه هم بی اثر میشه

وقتی این شعرو میخونم

همش تو در برابرمی

میدونم، تو هم میدونی

که امید آخرمی

وقتی چلچله های میرن

به سفرهای دورادور

از تو میگویم، چو هر یک

میکنن از بامم عبور

عبور، عبور، عبور، عبور

چون ز تو هیچ خبری نیست

ساز من بی آهنگ میشه

مینویسم که بدانی

دلم برایت تنگ میشه

با چنین تنهایی و درد

شب میشه دنیای خورشید

به خودم میگم که ای کاش

چشمونم تو رو نمیدید

وقتی چلچله های میرن

به سفرهای دورادور

از تو میگویم، چو هر یک

میکنن از بامم عبور

عبور، عبور، عبور، عبور

Себебі сені есіме түсірдім

Мен көз жасымның төгілгенін көрдім

Менен бақыт қашады

Жылау да тиімсіз болады

Осы өлеңді оқығанда

Бәрі саған қарсы

Мен білемін, сен білесің

Бұл соңғы үміт

Қарлығаштар өлгенде

Алыс сапарларға

Мен сізге айтамын, әрқайсысы

Олар шатырды кесіп өтеді

Өткел, кесіп өту, кесіп өту, өту

Өйткені сен туралы хабар жоқ

Менің аспап үнсіз қалады

Білу үшін жазып отырмын

Мен сені сағындым

Осындай жалғыздықпен және азаппен

Түн күн әлеміне айналады

Мен өзім қалаймын деп айтамын

Менің көзім сені көрмеді

Қарлығаштар өлгенде

Алыс сапарларға

Мен сізге айтамын, әрқайсысы

Олар шатырды кесіп өтеді

Өткел, кесіп өту, кесіп өту, өту