Pavor Nocturnus - Evoken

Thoughts migrate nowhere, sullen birds of prey

Swallowed by jet black dreams of death in foul slumber

A world beyond affliction;

When the calling lulls us into our infinite beds

And the droning pulse of nihilism mocks us

From across lightless fissures of consciousness

Writhing… Burning

Alive only to host the Stygian torment

Pitied we are

When deep sleep falls upon mankind

Hopeless we fall

Into the fathomless depths of this virulent dream

And from the haunted arms of Morpheus

We arise to a different despair

Note: Same as Reverie in Tears

Ойлар ешқайда кетпейді, мұңайған жыртқыш құстар

Ұйқыдағы өлімді ұшқын қара түсті

Азаптан тыс әлем;

Қоңырау бізді шексіз төсегімізге итермелегенде

Ал нигилизмнің күрт соғуы бізді мазақ етеді

Сананың жарықсыз жарықшақтарынан

Жазылуда... Жану

Стигиялық азапты қабылдау үшін ғана тірі

Өкінішті

Адамзатқа терең ұйқы түскенде

Үмітсіз біз құлаймыз

Осы ауыр арманның тереңіне

Және Морфейдің арбаған құшағынан

Біз басқа үмітсіздікке тұрамыз

Ескерту: көз жасында реверимен бірдей