Artiste ouvrier - Eska

Ouvrier le jour, artiste la nuit

Qui je suis?

Sans gloire ou sans grade

Mi-homme mi-maçon, mi-sel mi-ciment

Mi-star mi-coffreur, mi-mic' bâtiment (?)

Mi-ghetto mi-chantier, mi-pelle mi-piment

Artiste ouvrier oubliez si j’vous mens

Qui je suis?

On m’a dit que toute ma vie n'était qu’une poignée de résilles

J’suis trop éloigné du parvis qu’les MC se font ainsi mes frères

Que tout ce que je touche reste de l’or

Si ma bouche elle n’avait pas accouché d’un compresseur

Que moi j’enfile des de tous là où tout le monde voit la loose

Et où l’on taffe sous l’caniar ou sous la douche

Que mes khey se débouchent la cire d’oreille à la pointe

Que tous mes vêtements schlinguent et sous mon casque mon front suinte

Mais d’où je suis la routine s’installe au fil des transpalettes

Des fils de s’affichent au-dessus d’ma tête

Que tout ce que j'écoute je le décoffre

Mon esprit est paré d’armatures: c’est ce que le béton m’offre

D’une vie à l’autre je me couvre

Entre foudre et souffle le marteau ou la plume pour moi c’est la course

Mais je respire et surpasserai ces normes

Et la fierté de ce monde est de me dire que j’aime cette vie de môme

Et si la ville entière et me définit

Quand tout le monde sur le parvis me regarde

Et si ma vie est faite de déterminisme

La fierté de ma route je me garde

J’suis qu’un artiste ouvrier sans gloire et sans grade

Sans regrets ni remords

Je suis un artiste oublié sans gloire et sans grade

On m’a dit de revenir dans les codes, que ma musique est morte

Que l’temps passe vite et qu’aujourd’hui les choses se gâtent

Que la nostalgie à ma porte de cette belle époque

Aussi belle soit-elle n’aura que l’semblant d’son éclate

On m’a dit d’suivre les règles et l’milieu m’entrave

Entre leurs enclaves je n’y ai sauvé qu’un bout d’mon âme mais moi

Y’a tant de crises sans larmes et tant d’artistes en nage

Tant de sacrifices, de vices au quotidien mais personne ne regarde

Mais d’où je suis la musique m’installe au fil des petites salles

Défilent des visages et des voix aussi

Un cœur unique et pris de mélodies et de densité de vie

Alors dansez ici si le cœur vous en dit

J’avance et chante malgré les doutes

Entre foule et souffle les carrières ou la mort: voilà ce qu’il m’en coûte

Mais je respire et aspire au plus grand nombre

Et la fierté de me dire que ma musique restera fidèle aux nôtres

Mi-homme mi-maçon, mi-sel mi-ciment

Mi-star mi-coffreur, mi-mic' bâtiment (?)

Mi-ghetto mi-chantier, mi-peine mi-piment

Artiste ouvrier oubliez si j’vous mens

Күндіз жұмысшы, түнде суретші

Мен кіммін?

Даңқсыз немесе атақсыз

Жартылай адам, жартылай тас қалаушы, жартылай тұз, жартылай цемент

Жарты жұлдызды жартылай бұрынғы, жартылай микрофонды ғимарат (?)

Жартылай гетто, жарты сайт, жартылай күрек, жарты бұрыш

Саған өтірік айтсам, жұмысшы суретші ұмыт

Мен кіммін?

Олар маған бүкіл өмірім бір уыс балық торы екенін айтты

Мен МК-лар менің ағаларым болуы үшін соттан тым алыспын

Менің қолым тигеннің бәрі алтын болып қалады

Аузым компрессор тумағанда

Мен әркім еркін көретін жерде киемін

Біз каниар астында немесе душта дем алатын жерде

Құлақ балауыз ұшын ашсын

Менің барлық киімім дірілдеп, дулығамның астында маңдайымнан ағып кетсін

Бірақ мен тұрған жердегі жұмыс паллет жүк көліктеріне байланысты

Менің басымның үстінде сымдар көрсетілген

Мен тыңдағанның бәрін қораптан шығарамын

Менің ақыл-ойым жинақталған: бұл маған бетон береді

Бір өмірден екіншісіне өзімді жасырамын

Мен үшін найзағай мен балға немесе қауырсын соғу арасындағы жарыс

Бірақ мен дем аламын және осы стандарттардан асып кетемін

Ал бұл дүниенің мақтанышы – бұл баланың өмірін жақсы көретінімді айту

Бүкіл қала мені анықтаса ше?

Алдыңғы аулада барлығы маған қарап тұрғанда

Менің өмірім детерминизмнен тұрса ше?

Мен ұстанатын жолымның мақтанышы

Мен атақ-даңқы мен дәрежесі жоқ жұмысшы суретшімін

Өкінбей, өкінбей

Мен атақ-даңқсыз, дәрежесіз ұмытылған өнерпазмын

Маған кодтарға қайта оралу керек, менің музыкам өлді деп айтты

Уақыт тез өтіп жатыр, бүгінде бәрі дұрыс емес

Осы тамаша уақыттың есігіндегі сол сағыныш

Ол қаншалықты әдемі болса да, оның жарылған көрінісі ғана болады

Маған ережелерді сақтау керектігін айтты және қоршаған орта маған кедергі келтіреді

Олардың анклавтары арасында мен өзімнен басқа жанымның бір бөлігін ғана сақтап қалдым

Қаншама дағдарыстар көз жасынсыз, қаншама жүзу өнерпаздары бар

Қаншама құрбандықтар, күнделікті жамандықтар, бірақ оны ешкім байқамайды

Бірақ мен қайда болсам, музыка мені кішкентай бөлмелерде орналастырады

Өтпелі жүздер мен дауыстар да

Бір жүрек және өмірдің әуендері мен тығыздығынан алынған

Сондықтан, егер қаласаңыз, осында билеңіз

Күмәнданса да ән айтамын

Көпшілік пен мансап пен өлімнің арасында: бұл маған қымбат

Бірақ мен дем аламын және ең көп санды аңсаймын

Ал менің музыкам біздікі болып қала береді деген мақтаныш

Жартылай адам, жартылай тас қалаушы, жартылай тұз, жартылай цемент

Жарты жұлдызды жартылай бұрынғы, жартылай микрофонды ғимарат (?)

Жартылай гетто, жартылай құрылыс алаңы, жартылай ауырсыну, жартылай чили

Саған өтірік айтсам, жұмысшы суретші ұмыт