Wenn Erdreich Bricht - Equilibrium

Einst herrschte ein König, in Perchtas Landen weit

Zum Leid bekannt für Mensch und Tier, wohl seiner Grausamkeit

Auch sein Weib nebst seiner Kinder, ganze sieben an der Zahl

Folgen ihm zu Niedertrachten, bei jedem einzigen Mal!

Zu hohem Rosse zieh’n sie los, unter donnernd' schlagend' tritt

Die königliche Jagdhundschaft, an ihrer Seite eilt sie mit

Denn sie streben gerne an, ihr aller höchst' Pläsier

Zu Tode hetzen des Forstes lebend' Waldgetier!

Zieh’n unter tosend' Horngebläs' hinaus ins Dämmerlicht

Von seines Landes Kindern nun, ein Häuschen ist in Sicht

Wartend auf des Königs Ruf, die wilde Reiterei

Lenken rasch die Rösser ein, zu masslos' Raserei!

Zertrampelt wird die Greisin drauss' vor der schützend Tür

Ihr Enkel teilt ihr Schicksal, durch des Rosses tödlich Kür

Die Alten hasten gar zu hilf', draus in der kalten Nacht

Das end' des graus’gen Werkes, von reissend' Hunden vollbracht!

In ihrer qualvoll' Todespein, sich die Greisin windet

Des Königs Folgschaft um sie schart, dass sie auch nicht entschwindet

Sinnt sich nach höchstem Beistand, zu strafen ihre Schinder

Verflucht im letzten Atemzug, den König, Weibe, und die Kinder!

Bald soll’n Felder bersten, selbst schwerstes Erdreich bricht

So soll' n eis’ge, Winde peitschen, der Götter Strafgericht!

Feuer züngelt aus dem Felde, in gleissend stechend Licht

Zu lang das Unheil währte, bald naht der Götter Pflicht!

Ертеде Перчта жерінде бір патша билік құрды

Адам мен хайуанның азап шегуімен, мүмкін оның қатыгездігімен танымал

Оның әйелі мен балалары да жеті адам

Оны әр уақытта негізге алыңыз!

Олар биік атпен, күн күркіреген «соққы» баспалдақтарымен жолға шықты

Патша иттері, олардың жағында олар асығады

Олар талпынғанды ​​ұнататындықтан, бәріңізде ең жоғары рахат бар

Орманның тірі жәндіктерін өлтіру үшін аулаңыз!

Күн күркіреген мүйіздің астында ымыртқа қарай тартыңыз

Елінің балаларынан қазір шағын үй көзге түседі

Патшаның шақыруын күткен жабайы атты әскер

Жылқыларыңызды тез айдаңыз, тым көп ашуланшақ!

Кемпір сыртта қорғаныш есік алдында тапталады

Оның немересі аттың өлімге әкелетін фристайлы арқылы тағдырын бөліседі

Қарттар тіпті суық түнде көмекке асығады

Иттерді жырту арқылы жасалған қорқынышты жұмыстың соңы!

Өзінің азапты азабында кемпір бұлқынады

Ол да жоғалып кетпес үшін оның жанына патшаның ізбасарлары жиналады

Жоғарғы көмекке ұмтылады, оларды қорлағандарды жазалайды

Соңғы демде патшаға да, әйелге де, балаларына да қарғыс!

Жақында егістіктер жарылады, тіпті ең ауыр топырақтың өзі жарылады

Сонымен, желді соғады, құдайлардың үкімі!

Өрт даладан жалындап, жарқыраған нұрда

Зұлымдық тым ұзаққа созылды, құдайдың міндеті жақында жақындады!