Nordheim - Equilibrium

Nebel legt sich auf die Dächer

Der Winter zieht herein

Für schwere Balken, gebeugt vom Alter

Soll es der letzte sein

Das harte Leben, voll Stolz, voll Ehr'

Kein Laut dringt an mein Ohr!

Nur Rufe aus vergangenen Tagen

Als ich Nordheim verlor

Oh mein Nordheim, mein Quell, mein Ursprung

Warum sollt das geschehen?

Das warme Feuer deiner Hütten

Ward nie wieder gesehen

Ich steh an deinem Grab und denke

Wie schön es einst hier war!

Von deinem stolzen Kampf um Freiheit

Blieb nur Moos und Farn

Die alten Sagen unser Väter

Vermächtnis unser Ahn'!

Wie sie wollt ich für Nordheim fallen

Die Chance ist längst vertan

Vertan…

Wieder ziehen die grauen Schwaden

Aus dem Wald empor!

Wieder denk ich an den Tage

Als ich mein Nordheim verlor…

Шатырларға тұман түседі

Қыс келе жатыр

Қартайған сайын иілген ауыр арқалықтар үшін

Бұл соңғы болуы керек

Тәкаппарға, намысқа толы қиын өмір

Менің құлағыма ешбір дыбыс жетпейді!

Тек өткен күндердің қоңыраулары

Мен Нордхаймды жоғалтқан кезде

О, менің солтүстік мекенім, менің бастауым, менің бастауым

Неліктен бұл болуы керек?

Сіздің саятшылықтарыңыздың жылы оты

Қайта көрмеген

Мен сенің қабіріңнің басында тұрып, ойлаймын

Бұрын бұл жерде қандай әдемі болған!

Бостандық жолындағы мақтанышпен күресіңіз

Тек мүк пен папоротник қалды

Аталарымыздың ескі аңыздар

Бабадан қалған аманат!

Олар сияқты мен де Нордхаймға құлағым келді

Мүмкіндік әлдеқашан жоғалып кетті

босқа кеткен…

Сұр жолақтар қайтадан қозғалады

Орманнан жоғарыға!

Қайтадан күндерді ойлаймын

Мен солтүстік үйімнен айырылған кезде...