Within the Cry of Loneliness - Elnordia

Drowned in your eyes

Dark fireflies…

I can feel your fears…

Sombre oak-woods

Fill me with your fears

Within the cry

Of solitude…

Twilight Ensemble

Tempted is my soul

Seduced my fading mind…

When night appears

Rain drops it’s tears

And gloomy trees

In deep shadow sink

He sings lone ode

To the one who cries

To the one who holds

Rain clouded crying skies

Every early autumn, he is alone, all by himself in Threatening woods.

Drowned in your eyes

Sombre oak-woods

Fill me with your tears

I can feel your fears…

Of solitude…

Twilight Ensemble

But when night appears

There is no one here

Nobody cares

And nobody hears

His tender grief

To the one who wipes

Dropping tears

From gloomy clouded skies…

And still away, he is a stranger

Amongst deserted cheerless moors

And he can’t helps to be a feigner

He lies himself;

he hides within the truth

When night appears

Rain drops it’s tears

And gloomy trees

In shadow sink

The bitter taste of loneliness

Is the only sense was left in him

Astounded with the nature loveliness

He only wishes his life — a dream…

But when night appears

There’s no one here

Nobody cares

And nobody hears

Lonesome woods are at a standstill;

soon they’ll become

Gold…

But still one can hears bird’s trills;

soon they will

Be gone…

Көздеріңе батып кетті

Қараңғы оттақтар…

Мен сенің қорқынышыңды сеземін...

Күңгірт емен ағаштары

Мені қорқыныштарыңызбен толтырыңыз

Жылаудың ішінде

Жалғыздықтан…

Сумерки ансамблі

Азғырылды менің жаным

Менің санамды азғырды…

Түн пайда болғанда

Жаңбыр тамшылары бұл көз жасы

Және күңгірт ағаштар

Терең көлеңкеде

Ол жалғыз ода ән айтады

Жылайтын адамға

Ұстағанға 

Жаңбыр бұлтты жылап аспанды

Әр күздің басында ол жалғыз, Қорқыныш орманында.

Көздеріңе батып кетті

Күңгірт емен ағаштары

Мені көз жасыңа толтыр

Мен сенің қорқынышыңды сеземін...

Жалғыздықтан…

Сумерки ансамблі

Бірақ түн пайда болғанда

Мұнда ешкім жоқ

Ешкім ойламайды

Ал ешкім естімейді

Оның нәзік қайғысы

 Сүретін адамға

Көз жасын төгу

Бұлтты аспаннан…

Әлі де алыста, ол                бөтен             бөтен                           бө

Көңілсіз далалардың арасында

Және ол жасанды болуға көмектесе алмайды

Ол өзін өтірік;

ол шындықтың ішінде жасырады

Түн пайда болғанда

Жаңбыр тамшылары бұл көз жасы

Және күңгірт ағаштар

Көлеңкеде

Жалғыздықтың ащы дәмі

Оның бойында жалғыз сезім қалды

Табиғаттың сұлулығына таң қалды

Ол тек өз өмірін армандайды...

Бірақ түн пайда болғанда

Мұнда ешкім жоқ

Ешкім ойламайды

Ал ешкім естімейді

Жалғыз ормандар тоқтап қалды;

жақын арада олар айналады

Алтын…

Бірақ бәрібір құстардың дауысы естіледі;

жақын арада олар болады

Кетіңіз…