Jedwabny szlak - Eldo

Słońce, śnieg, gradobicie, uśmiech wita się z porankiem

Gdzieś na jedwabnym szlaku piję pierwszą kawy szklankę

Przeciągam się jak kot, Kaukaz za plecami

Składam namiot, ruszam tropem szczytów lśniących w oddali

To mnie ocali od obojętności, nie wiem

Gdy byłem mały chciałem spełnić siebie

Obrazki w książce, Pan Halik na jedynce

Rajd Paryż-Dakar po lesie z kumplem na motorynce

Dziś czysty KLM lub hanska Lufthansa

Lub trzecia klasa, a za oknem świat we wszystkich barwach

Suszona ryba na gazecie — śniadanie mistrzów

Ale nie problem spędzić dzień o suchym pysku

Nie problem być sam, przywykłem;

być tam?

— przywilej

Więc zamiast smutku, uspokaja dystans

Poza tym San Salvador czuwa, kiedy usnę

Tak mija moja podróż, co kosztuje jeden uśmiech

Fajnie jest spełniać marzenia

Oglądać świat bezpośrednio, nie z tylniego siedzenia

Każdy dzień zaczynać od zera

Ja — moje podróże Guliwera

Światła Jokohamy dzisiaj mówią mi «dobranoc»

Czasem jak w fantazji, nie wiesz, co stanie się rano

W jakim oceanie koić podróż będzie ciało

Jakby kino wciąż puszczało zbyt piękne nagranie

Paszport, plecak, proste zasady

Zabrać stamtąd wspomnienia i zostawić tylko ślady

Dziwić się swobodnie można, warto nawet

Jeśli jeszcze masz serce, a nie wysuszoną skałę

Biegnę dalej, szklane domy rosną w Baku

Potem Erywań - smutne miasto w cieniu Araratu

Pola herbaciane mijam, wymieniam myśli

Poznaję obcych ludzi, wkradam się w ich życiorysy

Kolekcjonuję ich historię, bacznie słucham

Obserwuję, uprawiam podróżniczą psychologię

Głównie na sobie, patrząc w oceanu pustkę

Tak mija moja podróż, co kosztuje jeden uśmiech

Tak kiedyś wymyśliłem, żyła jeszcze tutaj

Ta czerwona zaraza nie puszczała nas spod buta

Teraz masz leniu all inclusive

A my mieliśmy atlas i globus, i dziki uśmiech na buzi

Postawię stopę na krańcach tego globu (spróbuj)

Chociaż ostrzegam — nie wyleczysz się z nałogu

Zobacz każdy kontynent, ten do zwiedzenia w futrze

Chociaż drogi bilet, kiedyś zrobię to;

Amundsen

Mi buen Amigo, kolorowe La Boca

Pastelowy labirynt, z którego nie chcę się wycofać

I przemierzam te światy barwne

Na cmentarzu Recoleta, ostatnie tango śpiewa Carlos Gardel

Kłaniam się grzecznie, odchodzę w swoją stronę

Jutro statek, pociąg, samolot zabierze mnie w drogę

Ostatni spacer, noc, ulice puste

Tak mija moja podróż, co kosztuje jeden uśmiech

Күн, қар, бұршақ, күлкі таңды қарсы алады

Жібек жолының бір жерінде мен бірінші стакан кофені ішемін

Мысықтай созыламын, Артымда Кавказ

Шатырды бүктеймін, алыстан жарқыраған шыңдардың ізімен

Бұл мені бейжайлықтан құтқарады, білмеймін

Мен кішкентай кезімде өзімді жүзеге асырғым келді

Кітаптағы суреттер, бірінде Халик мырза

Парис-Дакар раллиінде мотоциклдегі жолдасымен орманда

Бүгінгі күні таза KLM немесе Hanska Lufthansa

Немесе үшінші класс және оның барлық түстерімен сыртқы әлем

Газетте кептірілген балық - шеберлердің таңғы асы

Бірақ бір күнді құрғақ ауызбен өткізу қиын емес

Жалғыз болу қиын емес, үйреніп қалғанмын;

сонда бола ма?

- артықшылық

Сондықтан ол қайғының орнына қашықтықты тыныштандырады

Оның үстіне мен ұйықтап қалсам, Сан-Сальвадор ояу

Бұл менің бір күлімсіреген жолым

Армандарды орындау қызық

Әлемді артқы орындықтан емес, тікелей бақылаңыз

Әр күнді нөлден бастаңыз

Мен – менің Гулливерім саяхаттайды

Йокогама шамдары бүгін маған қайырлы түн дейді

Кейде қиял сияқты, таңертең не боларын білмей қаласың

Қандай мұхитта дене саяхатты тыныштандырады

Кинотеатр әлі тым жақсы жазба көрсетіп жатқандай

Паспорт, рюкзак, қарапайым ережелер

Сол жерден естеліктерді алып, тек із қалдырыңыз

Сізді еркін таң қалдыруға болады, бұл тіпті тұрарлық

Кеуіп қалған тас емес, жүрегің әлі болса

Мен жүгіре беремін, Бакуде шыны үйлер өсіп жатыр

Одан кейін Ереван – Арараттың көлеңкесіндегі қайғылы қала

Шай алаңдарынан өтіп, ой бөлісемін

Мен бейтаныс адамдарды кездестіремін, олардың өміріне жасырынамын

Мен олардың әңгімелерін жинақтап, мұқият тыңдаймын

Байқаймын, саяхат психологиясымен айналысамын

Көбінесе мұхиттың бостығына қарап киеді

Бұл менің бір күлімсіреген жолым

Мен бір рет ойлағаным, ол әлі осында тірі

Мына қызыл оба бізді аяқ астынан қалдырды

Енді сіз жалқаусыз және барлығын қосасыз

Ал бізде атлас пен глобус, жүзімізде жабайы күлкі болды

Мен аяғымды осы жер шарының шетіне қоямын (көріп көріңіз)

Мен сізге ескертсем де - сіз өзіңіздің нашақорлығыңызды емдей алмайсыз

Әрбір континентті, түкті баратын жерді қараңыз

Қымбат билет болса да, бір күні мен мұны істеймін;

Амундсен

Ми буен Амиго, түрлі-түсті Ла Бока

Мен кеткім келмейтін пастель лабиринті

Ал мен осы түрлі-түсті әлемдерді аралаймын

Реколета зиратында Карлос Гардель соңғы танго әнін айтады

Мен сыпайы иіліп, өз жолыммен кетем

Ертең мені кеме, пойыз, ұшақ алып кетеді

Соңғы серуен, түн, көшелер бос

Бұл менің бір күлімсіреген жолым