O Girassol da Caverna - Elba Ramalho, Ney Matogrosso

Holofote riscando a treva aberta

Suicídio da luz no breu sem fim

Iluminando tudo ao redor de mim

Tenho o riso febril de quem se oferta

Sou pedaço de terra descoberta

Por um navegador que sou eu mesmo

E por mais que a nau viaje a esmo

Em meu peito a rota é sempre certa

Eu sou um girassol e busco a luz

Mas nasci dentro de uma caverna

Com algemas de folhas presa à perna

E horizonte nenhum que me guiasse

Eu pensei que aí tudo acabasse

Quando em mim teu amor fez moradia

Hasteou esse sol que acenderia

O planeta inteiro se precisasse

Eu sou um girassol indignado

E a voz que me rege é a verdade

Minhas pétalas clamam liberdade

Para o meu coração agoniado

Nesse circo de arame farpado

Palhaço de poucas ilusões

Cantando na festa dos leões

Com metade do riso amordaçado

Bastaria vagar pela cidade

Para ver a angústia em cada face

E por mais que os olhos eu fechasse

Sentiria o cheiro da carniça

E o dedo maior da mão postiça

Semeou pelas praças, pelos becos

Quem chorava já tem os olhos secos

De esperar os fantasmas da justiça

Eu não li o epílogo da peça

Mas pressinto no jeito dos atores

O começo do fim desses horrores

A maldade que na razão tropeça

E o circo da história já tem pressa

Pra bater o martelo contra a mesa

E cantar voz bem alta à natureza

Pra esse sol exilado que regressa

Ашық қараңғылықты тырнап тұрған прожектор

Шексіз жеңіл суицид

Айналамның бәрін нұрландырады

Менде кімнің ұсынатыны қызба күлімсірейді

Мен табылған жердің бір бөлігімін

Мен браузер арқылы

Дегенмен нау мақсатсыз саяхаттайды

Менің кеудемде жол әрқашан дұрыс

Мен күнбағыспын, мен жарық іздеймін

Бірақ мен үңгірдің ішінде дүниеге келдім

Аяғына жапырақты қол кісенімен

Маған бағыт беретін көкжиек жоқ

Осымен бәрі бітеді деп ойладым

Менде сенің махаббатың үйге айналғанда

Жарқырайтын күнді көтерді

Қажет болса, бүкіл планета

Мен ашуланған күнбағыспын

Мені басқаратын дауыс ақиқат

Жапырақтарым бостандық деп айғайлайды

Ауырған жүрегім үшін

Мына тікенек сымды циркте

Аздаған иллюзиялардың клоундары

Арыстандар кешінде ән айту

Жартылай күлімсіреумен

Тек қаланы аралаңыз

Әр жүзінен мұңды көру

Ал мен қанша көзімді жұмдым

Мен өлексені иіскейтін едім

Және жалған қолдың үлкен саусағы

Алаңдар арқылы, аллеялар арқылы егілді

Жылағандардың көздері құрғап қалыпты

Әділдік елестерін күту

Мен пьесаның эпилогын оқымадым

Бірақ, менде актерлерге деген сезім бар

Бұл сұмдықтардың соңының басы

Ақылға  сүрінетін жамандық

Ал тарих цирк қазірдің өзінде асығыс

Балғаны үстелге соғу

Және табиғатқа өте қатты ән айту

Қайтып келетін сол жер аударылған күн үшін