In Rememberance of a Shroud - Dismal Euphony

We who run

From the presence of the sun

By the voided bitter gleam

Chasing darkness like a dream

All with weary tasks fordone

Ґscape the serpents tounge

To catch the shadow

Let the substance fall

Like the sun’s bright beam

Entagled in melancholy

Entagled in the black roars

Of an image’s stream

Put the wretch that lies in woe

In rememberance of a shroud

The match agreed

With flames admired

Now I find hideousness in mind

Shall I disturb this hallowed house?

I have been sent with dusk before

To sweep the dust behind the door

Біз жүгіреміз

Күннің болуынан

Бос ащы жарқылмен

Түс сияқты қараңғылықты қуу

Шаршаған істердің бәрі артта қалды

ҐЖыландардың тілінен құтыл

 Көлеңкіні ұстау үшін

Зат түсіп кетсін

Күннің жарқыраған сәулесі сияқты

Меланхолияға батқан

Қара күңіренген

Кескін ағыны

Жатқан бейшараны қасіретке  қой

Кепінді еске      

Матч келісті

Таңданатын жалындармен

Енді мен жасырындықты ойладым

Мен бұл киелі үйді бұзайын ба?

Мен бұрын ымыртпен жіберілгенмін

Есіктің артындағы шаңды сыпыру үшін