Не люкс лайф - Dima Grafo, Триада

Сто ватт лампа в кухне — удобно писать

День и ночь, как сова, — в кровать отправляет рассвет.

Зима посылает нам снег,

Вчера прочитал текст, сегодня смог его только напеть.

Слова своди на минимум, а то, что в голове,

Мысли новые сотрут, как дождь стирает мел,

И всё станет в один миг другим, небо сменит дым,

Пристаням — корабли, канатам — карабин.

Не люкс лайф — ты прости, но так есть — правда в этом,

И есть кайф по лужам идти босым кому-то или вместо туфель найк,

И совсем не то красит, что будешь одевать.

Не люкс лайф — и плевать.

Grafoman

Не знают, что такое ценности,

Я пожелаю вам домой вернуться в целости.

Оберегайте стены вашей крепости.

Не люкс лайф, да, и пускай, честно — наплевать.

Раньше мне было грустно, что стиль моей жизни — не люкс лайф.

В карманах ветрено, пусто, сейчас понимаю — да пускай.

От вечных напутствий успел устать.

Лампы свет моей тусклый без абажура и люстры.

Я помню — два часа ночи, горпарк,

Я словно от одиночества пьян,

Не сломлен, одежда вся в клочья и в хлам

Изорвана, но понял — в общем, не хочется так.

Нет монет на трамвай, пешком сквозь весь город,

Мне холодно, значит двигаться есть повод.

Думал, как так, отчего судьба катится в тартар,

Разменивая за кварталам квартал.

И в самый разгар осмысления теорий

Услышал оклик «эй, там!», вскоре понял — их двое.

Думал, скроюсь от боли, но стал по итогу доволен.

Нашёл себя в доме, с землёй что был почти вровень.

Знаю наверняка сейчас — нет середины.

Мы не из люкс лайф, и душу этим не тереби мне.

Верьте, поныне за окном сорняк — не ветви рябины,

И мы горды этим и, значит, непобедимы.

Припев, Grafoman:

Не знают, что такое ценности,

Я пожелаю вам домой вернуться в целости.

Оберегайте стены вашей крепости.

Не люкс лайф, да, и пускай, честно — наплевать.

Я помню лучшие дни — мы расставались, оставались одни.

За спинами нашими гасли ночные огни.

Да, у нас не люкс лайф — стены вокруг, коридоры,

Светофоры, я миксую весь кайф в кока-колу.

Как же так, моя жизнь будто пьяный бардак.

Я был так любим, но понимал, что здесь что-то не так.

Писал свои мысли в блокнот, писал оказалось не те.

Ты, как фотовспышка, оставишь блики в ночной темноте.

Мысли будто бы калейдоскоп.

Ты сделал ремонт, но в твоей кухне сегодня потоп.

Когда дело чести, спидометр опускался за двести,

И плавно нажал тормоза, я много ещё не успел здесь.

Ну-ка давай добавляй меня в чёрный список повсюду.

Я в свою очередь обещаю — злиться не буду.

Злиться не буду — какой-то странный в итоге консилиум.

Музыку сделай громче и слова своди на минимум.

Припев, Grafoman:

Не знают, что такое ценности,

Я пожелаю вам домой вернуться в целости.

Оберегайте стены вашей крепости.

Не люкс лайф, да, и пускай, честно — наплевать.

Ас үйде жүз ватт шам - жазуға ыңғайлы

Күндіз-түні үкідей таң атқанша төсекке жібереді.

Қыс бізге қар жібереді

Кеше мәтінді оқыдым, бүгін тек ән айта алдым.

Сөздерді барынша азайтыңыз, бірақ сіздің басыңызда не бар

Жаңбыр борды өшіргендей, жаңа ойлар өшеді,

Әп-сәтте бәрі басқаша болады, аспанды түтін алмастырады,

Пирс – кемелер, арқан – карабин.

Сәнді өмір емес - кешіріңіз, бірақ шындық осында,

Шалшықтарда біреудің жалаңаяқ жүруі немесе Nike аяқ киімінің орнына толқу бар,

Және бұл сіз киетін нәрсе емес.

Сәнді өмір емес - және бәрібір.

Графоман

Олар құндылықтардың не екенін білмейді

Аман есен елге оралуыңа тілектеспін.

Бекіністің қабырғаларын қорғаңыз.

Сән-салтанат өмір емес, иә, шынымды айтсам, мен ештеңеге мән бермеймін.

Мен өмір салты сәнді өмір емес деп қынжылатынмын.

Қалтамда жел соқты, бос, енді түсіндім – болсын.

Мәңгілік қоштасу сөздерінен шаршадым.

Шамамның жарығы абажурсыз, люстрасыз күңгірт.

Менің есімде - түнгі екі, қалалық саябақ,

Жалғыздықтан мас болдым

Сынған емес, киімдері тоз-тоз, қоқыс

Жыртылған, бірақ мен түсіндім - жалпы, мен мұны қаламаймын.

Бүкіл қаланы аралап жүретін трамвайға тиын жоқ,

Мен тоңып қалдым, сондықтан көшуге себеп бар.

Мен ойладым, бұл қалай, неге тағдыр татарға айналады,

Тоқсанды тоқсанға айырбастау.

Және түсіну теорияларының ортасында

Мен «эй, міне!» деген қоңырауды естідім, мен олардың екеуі екенін көп ұзамай түсіндім.

Мен азаптан жасырамын деп ойладым, бірақ соңында көңілім қалды.

Мен өзімді жермен тең дерлік үйде таптым.

Мен қазір нақты білемін - орта жол жоқ.

Біз сән-салтанат емеспіз, мені бұнымен мазаламаңыз.

Сеніңіз, осы уақытқа дейін терезенің сыртында арамшөп шетен бұтақтары емес,

Біз мұны мақтан тұтамыз, демек, біз жеңілмейтінбіз.

Хор, Графоман:

Олар құндылықтардың не екенін білмейді

Аман есен елге оралуыңа тілектеспін.

Бекіністің қабырғаларын қорғаңыз.

Сән-салтанат өмір емес, иә, шынымды айтсам, мен ештеңеге мән бермеймін.

Ең жақсы күндер есімде - біз қоштасып, жалғыз қалдық.

Артымызда түнгі шамдар сөнді.

Иә, бізде сәнді өмір жоқ - айнала қабырғалар, дәліздер,

Бағдаршамдар, мен Кока-Коладағы барлық биіктерді араластырамын.

Қалайсың, өмірім ішімдік ішкендей.

Мені қатты жақсы көретінмін, бірақ мен мұнда бірдеңе дұрыс емес екенін түсіндім.

Мен өз ойымды дәптерге жаздым, бірақ ол дұрыс емес болып шықты.

Жарқ еткендей, түн қараңғысында жарқ етесің.

Ойлар калейдоскоп сияқты.

Сіз жөндеу жасадыңыз, бірақ бүгін сіздің ас үйіңізде су тасқыны бар.

Абырой болғанда, спидометр екі жүзден асып кетті,

Ал мен тежегішті бірқалыпты басып қойдым, мұнда әлі көп жұмыс істеген жоқпын.

Жүр, мені барлық жерде қара тізімге сал.

Мен, өз кезегінде, уәде беремін - мен ашуланбаймын.

Мен ашуланбаймын - соңында біртүрлі кеңес.

Музыканы қаттырақ етіп, сөздерді барынша азайтыңыз.

Хор, Графоман:

Олар құндылықтардың не екенін білмейді

Аман есен елге оралуыңа тілектеспін.

Бекіністің қабырғаларын қорғаңыз.

Сән-салтанат өмір емес, иә, шынымды айтсам, мен ештеңеге мән бермеймін.