Schubert: Die Forelle, Op. 32, D. 550 - Dietrich Fischer-Dieskau, Gerald Moore, Франц Шуберт

In einem Bächlein helle da schoß in froher Eil,

Die launische Forelle vorüber wie ein Pfeil.

Ich stand an dem Gestade und sah in süßer Ruh

Des muntern Fischleins Bade im klaren Bächlein zu.

Ein Fischer mit der Rute wohl an dem Ufer stand,

Und sah’s mit kaltem Blute, wie sich das Fischlein wand.

So lang dem Wasser Helle, so dacht ich, nicht gebricht,

So fängt er die Forelle mit seiner Angel nicht.

Doch endlich ward dem Diebe die Zeit zu lang.

Er macht

Das Bächlein tückisch trübe, und eh ich es gedacht,

So zuckte seine Rute, das Fischlein zappelt dran,

Und ich mit regem Blute sah die Betrogene an.

Die ihr am goldenen Quelle der sicheren Jugend weilt,

Denkt doch an die Forelle, seht ihr Gefahr, so eilt!

Meist fehlt ihr nur aus Mangel der Klugheit, Mädchen, seht

Verführer mit der Angel!

Sonst blutet ihr zu spät!

Кішкентай бұлақта бақытты асығыс атылды,

Қапырық форель жебедей өтіп кетті.

Жағада тұрып, тәтті тыныштықпен қарадым

Мөлдір өзенде жанды кішкентай балықтар шомылады.

Жағада таяқ ұстаған балықшы тұрды,

Кішкентай балықтың қалай тербелгенін суық қанмен көрді.

Су нұрлы болғанша мен ойладым, сынбайды,

Ол форельді қармақпен ұстамайды.

Бірақ ақыры ұры үшін уақыт тым ұзақ болды.

Ол жасайды

Өзен бұлтты, мен ойлағанша,

Сондықтан оның таяқшасы дірілдеп, кішкентай балық оның үстінде дірілдейді,

Ал мен опасыздық жасаған әйелге қаны тамғандай қарадым.

Қауіпсіз жастың алтын бұлағында тұратындар,

Форельді ойлаңыз, қауіп көрсеңіз, асығыңыз!

Көбінесе тапқырлықтың жоқтығынан жетіспейтінсің, қыз, қарашы

Қармақпен азғырушы!

Әйтпесе тым кеш қан кетесің!