unmade - Dangerkids

Give me a sec to collect my thoughts

I write them down and I dust them off

Just some book on a shelf with a missing page

And the front torn off

I guess the words I made got in the way

And never got across

I know we don’t got much to say

But I miss the days when we used to talk

Waiting for change, but each day goes by

I remind myself that our time got lost

Do you ever think of me?

Or not at all

Hope hurts most when the truth’s involved

So just know, I hope you don’t

Cause I do my best up against the wall

I don’t want to float through life, I wanna drown in it

Break myself down, turn around in it

Take it until I’ve had enough and then build it back up

From the top to the ground again

So go ahead and say what you need to say

Cause those words might have hurt me yesterday

And dig deep in the cuts of my chest

Just to find out that you’ll never get the best of me

So dear tragedy, have a seat

I don’t give a fuck what you do to me

Cause yeah this light’s going to burn out

But I can’t fall, never learned how

And a light can hide when it’s dark now

I told a lie when the truth would’ve worked out

There’s nothing left for me to say

And all my friends gave me away

When every word has been unmade

You hide your eyes and fall away

If there’s something left for you to say

Some twisted words, a shattered phrase

Rolls off the tongue, it falls and fades

Lied to your face, I’ll never change

Am I sick of home, or just homesick?

Exhausting how I can’t focus

Adjust and go, flux and flow

Smile so you don’t notice

Cause right now, now’s not a good time

You don’t want to know me on the inside

Shadows move fast in a blackout

Lost in a dark place, gone, but I’m back now

At the start, wasn’t no one there for me

To care for me, I tiptoed carefully

And yeah, you were looking to embarrass me

But you move in the dark so carelessly

And the worst thing?

I miss you bad…

I hate myself for the times we had

Tell me now what it’s like to know

Once you let go you can never get it back

They say when no one believes you, believe yourself

Stare in the mirror until you see yourself

Crawl until you walk until you free yourself

And when they start lending hands you won’t need the help

But I’m lost in the glare of the limelight

Scared at the thought of my old life

Phone in my hand and it’s midnight

All missed calls, guess I never got the time right

So dear tragedy, have a seat

I don’t give a fuck what you do to me

Cause yeah this light’s going to burn out

But I can’t fall, never learned how

There’s nothing left for me to say

And all my friends gave me away

When every word has been unmade

You hide your eyes and fall away

If there’s something left for you to say

Some twisted words, a shattered phrase

Rolls off the tongue, it falls and fades

Lied to your face, I’ll never change

Менің ойларымды жинауға маған бір хат беріңіз

Мен оларды төмен жазамын, мен оларды жуамын

Сөреде                                                                                                                   бір кі     кі   кі ғана кітап ».

Ал алдыңғы жағы жұлынды

Менің жасаған сөздерім жол кедер                         жасаған                                                                                                                                  |

Және ешқашан қарсы болмады

Мен көп нәрсені айтпағанымызды білемін

Бірақ мен сөйлесетін күндерді сағындым

Өзгеріс күтемін, бірақ күн өтіп жатыр

Уақытымыздың жоғалғанын есіме түсіремін

Мен туралы ойлайсың ба?

Немесе мүлдем жоқ

Шындық араласқанда үміт көп ауырады

Біліңіз, білмейсіз деп үміттенемін

Себебі мен қабырғаға бар күшімді саламын

Мен өмірде қалққым келмейді, мен оған батып кеткім келеді

Өзімді бұзып, оған бұрылыңыз

Мен жеткілікті болғанша оны алыңыз, содан кейін оны қайта  құрастырыңыз

Қайтадан жоғарыдан жерге

Сондықтан алға ұмтылыңыз, не айту керек

Себебі бұл сөздер кеше мені ренжіткен болуы мүмкін

Менің кеудемнің кесілген жерлерін терең қаз

Менен жақсылық ала алмайтыныңызды білу үшін

Олай болса, құрметті трагедия, отырыңыз

Мен сенің маған не істегеніңе мән бермеймін

Иә, бұл шам сөнеді

Бірақ мен құлай алмаймын, қалай екенін ешқашан үйренбедім

Жарық қазір қараңғы болғанда жасыра алады

Мен өтірік айттым, қашан шындық орындалады

Маған айтатын ештеңе қалмады

Және менің барлық достарым мені алып кетті

Әрбір сөз шешілмеген кезде

Көзіңді жасырып, құлайсың

Айтар бірдеңе қалса 

Кейбір бұрмаланған сөздер, жарық фраза

Тілден аунайды, құлайды және өшеді

Бетіңізге өтірік айттым, мен ешқашан өзгермеймін

Мен үйден жасыдым ба, әлде жай сағыныш ба?

Мен зейін қоя алмаймын

Реттеу және өту, ағын және ағын

Байқамас үшін күліңіз

Себебі, дәл қазір                                                        Қазір                        |

Мені іштей танығыңыз келмейді

Көлеңкелер күңгірт                                                                                                                                                                                                                                                                 |  |ʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻ   | |

Қараңғы жерде адасып қалдым, кеттім, бірақ мен қазір оралдым

Бастапқыда мен үшін ешкім болған жоқ

Маған                                                          абайлап                         �

Иә, сіз мені ұятқа қалдырғыңыз келді

Бірақ сіз қараңғыда бейқам қозғаласыз

Ал ең жаманы?

Мен сені қатты сағындым...

Мен өзімді біздің кездері                                                                                                Бізде                                      Біздің кездері  үшін өзімді жек көремін

Маған қазір білгіңіз келетінін айтыңыз

Бір рет жіберсеңіз, оны ешқашан қайтара алмайсыз

Олар сізге ешкім сенбесе, өзіңізге сеніңіз дейді

Өзіңізді көргенше айнаға қараңыз

Бостандыққа шыққанша жүргенше жорғала

Ал олар қол ұшын бере бастағанда, сізге көмек қажет болмайды

Бірақ мен тұрамын

Менің ескі өмірім туралы ойлаудан қорықтым

Қолымда телефон, түн ортасы

Барлық қабылданбаған қоңыраулар, уақытты дұрыс таппадым

Олай болса, құрметті трагедия, отырыңыз

Мен сенің маған не істегеніңе мән бермеймін

Иә, бұл шам сөнеді

Бірақ мен құлай алмаймын, қалай екенін ешқашан үйренбедім

Маған айтатын ештеңе қалмады

Және менің барлық достарым мені алып кетті

Әрбір сөз шешілмеген кезде

Көзіңді жасырып, құлайсың

Айтар бірдеңе қалса 

Кейбір бұрмаланған сөздер, жарық фраза

Тілден аунайды, құлайды және өшеді

Бетіңізге өтірік айттым, мен ешқашан өзгермеймін