Halt mich - D-Bo

Die Hände zittern, ich schau aus den Zug, die Stadt ist grau

Ich hasse diese Straßen, die Menschen und den Plattenbau

Noch drei Stationen dann flieh ich aus der Welt die ich verfluch

Ich möchte gerne weg hier, aber scheinbar geb ich nicht genug

So schließe ich die Augen und ich träume das ich schweben könnt

Ich schau in meine Hände, soviel Geld das mir das Leben nimmt

Wer gegen jeden kämpft und das dann auch noch Leben nennt

Hör zu wie ich das sehe, eine Leidenschaft für gegen Wind

Doch mir fehlt all die Kraft, noch Fehlerfrei im Sturm zu stehen

Ich frag mich ehrlich ist es vielleicht einfach Klug zu gehen?

Einfach weg, einfach raus, einfach frei sein

Scheiss auf alle, nur mein Mädel soll dabei sein

Eine kleine Träne die jetzt über meine Wange rollt

Auch wenn ich jetzt traurig bin, ich weiss doch wem ich danken soll

Ein blick zum Himmel und mein Schöpfer leidet neben mir:

«Noch zwei Stationen, mein Sohn, dann neben dir»

Ich flieh ins Leben auf die Insel in dem Meer aus Glück

Hier an den Ort, den es nur einmal auf der Erde gibt

Ich lass mich fallen und lande sanft in einem Bett aus trost

Baby, komm und halt mich fest, am besten lass mich nie mehr los

Mein Herz am rasen, ich schau aus dem Zug, die Welt ist hass

Ich sehe keine Hoffnung, und am vielen hab ich selten Spaß

Noch zwei Stationen, dann flieh ich aus der Welt, die mich erdrückt

Und keiner kommt und hilft mir, auch wenn jeder sieht wie ich erstick

Ich brauch doch nur ein bisschen Glück, ein bisschen, ey ich geb doch auch

Ich bin doch gar nicht gierig, ich will nur was man zum Leben braucht

Die meisten geben auf und ehrlich, man ich kanns verstehen

Am Ende bist du eh gefickt, wenn wir es mal im ganzen sehen

Du kannst vögeln, saufen oder tanzen gehen

Ein bisschen Spaß und danach Absturz, aber ganz extrem

Dann willst du weg, weit weg, einfach frei sein

Du scheisst auf alle, nur dein Mädel soll dabei sein

Junge, man ich fühl den Scheiss, und glaub mir ich wein auch für dich

Ich sag dann zu mir selber, dass ich cool bin und ich glaub an mich

Ein blick zum Himmel und mein Schöpfer lächelt neben mir:

«Eine Station, mein Sohn, dann neben dir»

Ich bin am lächeln, ich schau aus dem Zug, das letzte Stück

Ich küsse meine Kette, denn sie steht halt für das größte Glück

An der Station, flieh ich jetzt endlich aus der kalten Welt

Die mich langsam zerstört und wo sich Kummer durch den Atem quält

Ich bin gerettet, denn mein Engel kommt und bringt mir Kraft

Ich hab so großes Glück, weil er das alles nur mit Liebe schafft

Und alles was mich nieder rafft, küsst er aus meiner Seele fort

Dann kann ich atmen, ich atme, ich lebe dort

Die letzten Meter, jetzt ist alles gut, ich seh ihn schon

Den Engel den ich meine, der in meinem süßen Mädchen wohnt

Jetzt bin ich weg, weit weg und kann frei sein

Ich Scheiss auf alle nur mein Mädel soll dabei sein

Sie rennt in meine Arme und ich lache und ich drücke sie

Zerfließ in ihrem Kuss, ich hab doch gar nicht soviel Glück verdient

Ein blick zum Himmel und mein Schöpfer freut sich nebenmir:

«Endstation, mein Sohn, jetzt neben dir»

Қолым дірілдеп, пойыздан қарап тұрмын, қала сұрғылт

Мен бұл көшелерді, адамдарды және панельді ғимараттарды жек көремін

Тағы үш станциядан кейін мен қарғыс айтамын дүниеден қашамын

Мен бұл жерден кеткім келеді, бірақ мен жеткілікті түрде бермейтін сияқтымын

Сондықтан мен көзімді жұмып, қалқып кете аламын деп армандаймын

Мен қолыма қараймын, өмір меннен қанша ақша алады

Кім бәріне қарсы күреседі, содан кейін оны өмір деп атайды

Тыңдашы, мен оны қалай көремін, желге деген құмарлық

Бірақ дауылда қателеспей тұруға бар күшім жетіспейді

Шынымды айтсам, бұл жай ғана бару ақылды шығар деп ойлаймын?

Жақында кеттім, сыртқа шықтым, бос бол

Бәрін ренжіт, сонда менің қызым ғана болуы керек

Кішкене жас, ол қазір бетімнен төмен ағып жатыр

Қазір мұңайып тұрсам да, кімге алғыс айту керектігін білемін

Аспанға бір қарасам, Жаратушым қасымда азап шегеді:

«Тағы екі станция, балам, сосын сенің қасыңда»

Мен бақыт теңізіндегі аралда өмірге қашамын

Мұнда жер бетінде бір-ақ рет болған жерге

Мен құлап, жайлы төсекке ақырын қондым

Балам, кел, мені ұста, ең жақсысы ешқашан жіберме

Жүрегім соғып тұр, Пойыздан сыртқа қараймын, Дүние жек көреді

Мен ешқандай үміт көрмеймін, мен көбіне сирек ләззат аламын

Тағы екі станция, сосын мені қысатын дүниеден қашамын

Ал тұншығып жатқанымды бәрі көріп тұрса да, ешкім келіп көмектеспейді

Маған сәл ғана сәттілік керек, сәл, эй, мен де беремін

Мен мүлдем сараң емеспін, тек өмірде не қажет болса, соны қалаймын

Көпшілігі бас тартады және шынымды айтсам, мен оны түсінемін

Соңында сіз бәрібір, егер тұтастай қарасақ

Сіз сиқыруға, ішуге немесе билеуге болады

Біраз көңілді, содан кейін апат, бірақ өте экстремалды

Сонда сіз алыс, алыс, жай ғана еркін болғыңыз келеді

Сен бәріне ренжіпсің, тек сенің қызың болуы керек

Бала, мен өзімді сезініп тұрмын және сен үшін сен үшін де жылаймын

Содан кейін мен өзімді жақсымын және өзіме сенемін деп айтамын

Аспанға бір қарасам, менің жаратушым менің жанымда күледі:

«Бір бекет, балам, сосын сенің қасыңда»

Күлімсіреп, пойыздан сыртқа қарап тұрмын, ең соңғы

Мен шынжырымды сүйемін, өйткені ол ең үлкен бақытты білдіреді

Станцияда мен ақыры суық дүниеден құтылып жатырмын

Бұл мені баяу бұзады және қайғы тыныс арқылы өзін азаптайды

Мен құтқарылдым, өйткені періштем келіп, маған күш береді

Мен өте бақыттымын, өйткені ол бәрін тек махаббатпен жасай алады

Ал мені төмен түсіретіннің бәрі жанымнан сүйіп кетеді

Сонда мен дем аламын, дем аламын, мен сонда тұрамын

Соңғы метрлер, қазір бәрі жақсы, мен оны көріп тұрмын

Менің айтайын дегенім періште менің тәтті қызымда тұрады

Енді мен кеттім, алысқа кеттім, мен еркін бола аламын

Мен барлығын жағамын, тек менің қызым болуы керек

Ол менің құшағыма жүгіреді, мен күлемін, мен оны құшақтаймын

Оның сүйіспеншілігіне еріп, мен онша бақытқа лайық емес едім

Аспанға қарап, Жаратушым жанымда бақытты:

«Соңы, балам, қазір қасыңда»