Ganz allein - D-Bo, Aisha

Schatten die mich streifen, über mir ein Licht

Weiße Gestalten um mich rum, hör wie eine sehr laut spricht

Hektik in Slowmotion, höre nur verzerrte Töne

Vergesse mein Zuhause, wonach ich mich jetzt sehne

Ist das licht dann endlich ruhe, in meiner Nähe zuviel Lärm

Tränen auf meinem Körper, sie versuchen mich zu wärmen

Ich kann kaum etwas erkennen, außer zwei bekannte Augen

Denn sie blicken tief in meine, scheinen nicht an mich zu glauben

Kalter Wind in meinem Nacken, merkt den keiner das ich Friere

Bin alleine und ich spüre, diesen Kampf den ich verliere

Überlege was passierte, warum es mir so schlecht geht

Erinnere mich wie jemand meiner Freundin ins Gesicht schlägt

Eine Gruppe, ich lauf hin, schlage zu ohne zu denken

Ein Filmriss

Seh' mich nur noch schmerzverzerrt zu Boden sinken

Blut an meiner Hand, keine Ahnung ob das von mir ist

Der Atem meiner Freundin, keine Ahnung ob sie hier ist

Der letzte Gang, der letzte Schritt

Der letzte Schmerz, das letzte Glück

Teilst du nicht, du gehst in dich

Und bist ganz alleine

Ich kann irgendwie nicht schlucken, mir geht es über krass beschissen

Wie geht’s wohl meinem Mädel, würde es wirklich gerne wissen

Sehe tausend fremde Geräte die Gestalten zu mir hohlen

Höre Schreie um mich rum, es wurde irgendwas befohlen

Dann Ruhe, endlich Ruhe, trotz der Hektik um mich rum

Die Gestalten werden leiser, letztendlich sind sie stumm

Die Welt ein Karussell, es verschwimmt mehr und mehr

Lippen auf meiner Stirn sagen Ich liebe dich sosehr

Keine Antwort, möchte sprechen, keine Kraft die ich noch finde

Die Gedanken wie ein Nebel, aufgeweht durch zarte Winde

Hände auf dem Brustkorb, ein versuch mich noch zu retten

Es wird Dunkel um mich rum, bin gefesselt wie in ketten

Strom in meinem Herzen, meine Seele sagt: «Good Bye»

Ich betrachte mich von außen, Engel winken mich herbei

Lebe wohl liebe Welt, brauchst dich nicht um mich zu sorgen

Mir geht es gut, man wird sich sehen, wer weiß vielleicht schon morgen

Маған тиетін көлеңкелер, үстімде бір нұр

Менің айналамдағы ақ фигуралар, біреудің қатты сөйлегенін естіңіз

Баяу қозғалыста қатты, тек бұрмаланған дыбыстарды естисіз

Мен қазір аңсаған үйімді ұмыт

Жарық ақырында тыныш болғанда, айналамда тым көп шу

Денемдегі көз жас, олар мені жылытуға тырысады

Екі таныс көзден басқа ештеңе көрмеймін

Олар маған терең қарайтындықтан, маған сенбейтін сияқты

Мойнымда салқын жел, тоңғанымды ешкім байқамайды

Мен жалғызбын және мен бұл күресте жеңіліп жатқанымды сезінемін

Не болғанын ойлаңыз, мен неге соншалықты нашар сезінемін

Біреу менің дос қызымның бетінен жұдырығымен ұрғаны есіңізде болсын

Бір топ, мен жүгірдім, ойланбастан ұрдым

Фильм үзілісі

Менің жер басып жатқанымды, ауырсынудан бұрмаланғанымды қараңыз

Қолымдағы қан, бұл менікі ме, білмеймін

Менің құрбымның тынысы, оның бар-жоғын білмеймін

Соңғы қадам, соңғы қадам

Соңғы қайғы, соңғы бақыт

Егер сіз бөліспесеңіз, сіз өзіңізге кіресіз

Ал сен жалғызсың

Әйтеуір жұта алмаймын, өзімді тым құрыдым

Менің қызымның жағдайы қалай, мен білгім келеді

Маған пішіндерді әкелетін мыңдаған шетелдік құрылғыларды көремін

Айналамнан айғайлап жатырмын, бірдеңе бұйырды

Содан кейін тыныштық, ең соңында тыныштық, айналамдағы қарбаласқа қарамастан

Фигуралар тынышталады, ақырында олар үнсіз

Дүние карусель, барған сайын бұлдырап барады

Маңдайдағы еріндер сені қатты жақсы көремін дейді

Жауап жоқ, сөйлегім келеді, әлі күш таба алмаймын

Жұмсақ жел соққан тұман тәрізді ойлар

Қолдар кеудеге, мені құтқаруға тағы бір талпыныс

Айналам қараңғыланып, шынжырдай байлаулымын

Жүрегімдегі электр, жаным: «Қош бол» дейді.

Мен өзіме сырттай қараймын, періштелер шақырады

Қош бол жаным, мен үшін уайымдама

Менде бәрі жақсы, бір-бірімізді көреміз, ертең болар кім білсін