O Canto Do Coração - Cuca Roseta

Trago na voz por encanto

Numa mistura de canto

A tristeza e a alegria

São versos dessa novela

Onde a alma se revela

Em forma de poesia

Trago um cheiro a mar nos versos

Que ficam sempre dispersos

No verde da felicidade

Que, perdidos nas marés

Vêm morrer a meus pés

Como restos de saudade

Trago os bairros de Lisboa

Embarcados na canoa desse Tejo enamorado

E trago fases da Lua

Espalhadas pela rua como pedaços de fado

Sei que tenho aqui ao canto

Tudo vestido de espanto

O canto do coração

Já lhe chamaram lamento

Tristeza, sofrimento

Chamo-lhe apenas paixão

Trago uma tristeza breve

Quando a voz em mim se atreve

A roubar-me o coração

Mas é o canto da alma

Que, embora triste, me acalma

As noites de solidão

E quando uma guitarra

Vai teimando ser amarra

Dos desejos prometidos

Convoco os búzios da praia

P’ra lançar na minha saia

A sorte dos meus sentidos

E volto a ser fantasia, e volto a ser alegria

Vestida de espanto

Sou a voz dos meus poetas, que encontram palavras certas

Para pôr nos fados que canto

Sei que tenho aqui ao canto

Tudo vestido de espanto

O canto do coração

Já lhe chamaram lamento

Tristeza, sofrimento

Chamo-lhe apenas paixão

Мен оны өз дауысыма сүйкімділікпен жеткіземін

Бұрыш аралас

Қайғы мен қуаныш

Бұл романның өлеңдері

Жан өзін ашатын жерде

Поэзия түрінде

Өлеңдерде теңіз иісін келтіремін

бұл әрқашан шашыраңқы

Бақыттың жасылында

Бұл, толқындарда жоғалып кетті

Олар менің аяғымның астында өлуге келеді

Сағыныштың қалдығы ретінде

Мен Лиссабон аудандарын алып келемін

Осы Тагустың каноэіне ғашық болдым

Мен Айдың фазаларын келтіремін

Көшеде фадо кесектері сияқты шашыраңқы

Мен оның бұрышта екенін білемін

Барлығы таңғалып киінген

Жүрек бұрышы

Мені шақырды, кешіріңіз

қайғы, қасірет

Мен оны тек құмарлық деп атаймын

Мен қысқаша қайғы әкелемін

Менде дауыс қашан түседі

Жүрегімді ұрлау

Бірақ бұл жанның әні

Бұл қайғылы болса да, мені тыныштандырады

Жалғыздық түндері

Және гитара болғанда

Байлануын талап етеді

Уәде етілген тілектерден

Мен теңіз раковиналарын шақырамын

Оны менің етегіме тастау үшін

Сезімімнің сәттілігі

Мен қиялға ораламын, мен қуанышқа қайтамын

үреймен киінген

Сөзді орынды тапқан ақындарымның үнімін

Мен ән айтатын фадоларды қою үшін

Мен оның бұрышта екенін білемін

Барлығы таңғалып киінген

Жүрек бұрышы

Мені шақырды, кешіріңіз

қайғы, қасірет

Мен оны тек құмарлық деп атаймын