Die Rose - Corvus Corax, Maxi Kerber

Lasst uns leben, wie es uns gefällt

Denn die Zeit, vergeht — niemand, der sie hält

Lasst uns leben, als sei’s das letzte Mal

Wenn der Todt erst naht, bleibt uns keine Wahl

Eine Blume, eine Rose — ihre Anmut ach so schön

Ihre Blüte, ihre Blätter — sich zur Sonne drehn

Alle kommen, um zu staunen — solch ein wunder anzusehn

Dieses strahlen, dieser Zauber — wird wohl nie vergehn

Eine Blume, eine Rose — ihre Anmut war so schön

Ihre Blüte, ihre Blätter — nun im Sturm verwehn

Alle kommen, um zu staunen — alle nur noch weitergehn

Dieses strahlen, dieser Zauber — ist nicht mehr zu sehn

Lasst uns leben, wie es uns gefällt

Denn die Zeit, vergeht — niemand, der sie hält

Lasst uns leben, als sei’s das letzte mal

Wenn der Todt erst naht, bleibt uns keine Wahl

Nichts ist ewig, alles kommt und geht

Sandkorn der wüste, das der Wind verweht

Lass uns Genießen bis das Ende droht

«Ich hab gelebet» sagen wir der Todt

Қалауымызша өмір сүрейік

Уақыт зымырайды - оны ұстайтын ешкім жоқ

Соңғы рет болғандай өмір сүрейік

Өлім келгенде бізде басқа амал қалмайды

Гүл, раушан - оның рақымы өте әдемі

Оның гүлі, оның жапырақтары - күнге қарай бұрылады

Барлығы таң қалды - бұл таңқаларлық

Бұл нұр, бұл сиқыр - ешқашан өшпейтін шығар

Гүл, раушан — оның рақымы сондай әдемі еді

Олардың гүлденуі, жапырақтары - қазір дауылда ұшып кетті

Барлығы таң қалдырады - барлығы жалғастыра береді

Бұл сәуле, бұл сиқыр - енді көрінбейді

Қалауымызша өмір сүрейік

Уақыт зымырайды - оны ұстайтын ешкім жоқ

Соңғы рет болғандай өмір сүрейік

Өлім келгенде бізде басқа амал қалмайды

Ештеңе мәңгілік емес, бәрі келеді және кетеді

Жел ұшып айдаладағы құм дәні

Соңы қауіп төнгенше ләззат алайық

«Мен өмір сүрдім», - дейміз біз Тодтқа