Рыба-луна - Чичерина

В то время один из индейцев, по имени Острие Стрелы, который только и делал,

что любовался звездами, взглянув на Луну, заметил растущую тень,

предвещавшую чудовищные бедствия.

Опечаленный индеец закурил свою большую

трубку, призывая Великого духа, оберегающего людей.

В небе древняя рыба-луна,

рыба-камень.

Плавниками-руками она ищет пламень.

Ищет ощупью, мягкой поступью

От Востока до Запада.

Когда встретит она солнце жаркое,

Так его и заглатывает.

Хорошо, что мы не на Луне.

Хорошо тебе, хорошо мне,

Хорошо, что индеец всегда

на своём месте.

Да!

Одинокая рыба-луна любит небо.

Всё, что пела-шептала она, стало ветром.

И плывёт она эта рыба-луна

Каждой ночью тёмною.

Светит солнце нам лунным холодом

Сквозь прозрачную чешую.

Хорошо, что мы не на Луне.

Хорошо тебе, хорошо мне,

Хорошо, что индеец всегда

на своём месте.

Да!

Сол кезде үндістердің бірі, тек қана жасаған Жебехед,

Айға қарап, жұлдыздарға тамсанғанын, өсіп келе жатқан көлеңкені байқағанын,

қорқынышты апаттарды болжайды.

Қайғылы үнді үлкенін жақты

адамдарды қорғайтын Ұлы Рухты шақыратын телефон тұтқасы.

Аспанда ежелгі балық айы,

тас балық.

Қанат-қолдарымен ол жалын іздейді.

Түрту арқылы іздейді, жұмсақ қадам

Шығыстан Батысқа.

Ол ыстық күнді кездестіргенде,

Сондықтан оны жұтады.

Айда болмағанымыз жақсы.

Сізге жақсы, маған жақсы

Үнділердің әрқашан болғаны жақсы

орында.

Иә!

Жалғыз ай балығы аспанды жақсы көреді.

Оның ән айтып, сыбырлағанының бәрі желге айналды.

Ал мына балық-ай жүзеді

Әр түн қараңғы.

Күн бізге айдың салқынында жарқырайды

Мөлдір таразылар арқылы.

Айда болмағанымыз жақсы.

Сізге жақсы, маған жақсы

Үнділердің әрқашан болғаны жақсы

орында.

Иә!