Turmion Taival - Cadacross

M¤ veriset kent¤t aamunkoissa saavutin

rikin katku peitti l¶yhk¤n ruumiin m¤d¤nneen

N¤in miesten kaatuvan m¤ tuoksinassa taistelun

kuin koirat he vuosivat Is¤nmaansa puolesta

Raivoavan h¤r¤n lailla taisteluun m¤ k¤yn

ja huudan «Kuole Saatana!»

Verenmaku suussani ma syoksyn turmioon…

Urheasti katkeraan loppuun asti taistelin

uljaana m¤ kaaduin miekka syd¤mess¤in

tunsin tuskaa suloista ja kipua viilt¤v¤¤

kun liekit Helvetin ruoski haarniskaani

Raivoavan h¤r¤n lailla taisteluun m¤ k¤yn

ja huudan «Kuole Saatana!»

Verenmaku suussani ma syoksyn turmioon…

Viel’kerran m¤ nostan mun verisen p¤¤ni ja raivoan taivaisiin

viel’kerran m¤ kiroan taivaiset vallat ja suon niille Helvetin

Ruhjottu, raiskattu, verinen ruumiini on j¤tetty m¤t¤nem¤¤n

kohtaan katseen m¤ Tuonelan Herran porteilla Helvetin

Silm¤t nuo tappavat n¤¤n, m¤, Kuoleman Enkelin

Nuo kuolaavat Helvetinkoirat raastavat sieluni…

Urheasti katkeraan loppuun asti taistelin

uljaana m¤ kaaduin miekka syd¤mmess¤in

Tunsin tuskaa suloista kun maailma hiipui pois

jouduin n¶yrtym¤¤n m¤ eess¤ julman kohtalon

Pimeys peitti valon mieless¤ni mun

Miekka syd¤mess¤ni kentille nyt j¤in

Portit Helvetin eess¤in aukeni

Tulisen meren rannat ovat kotini ja ikuisuuteni

Таң атқанда қанды далаға жеттім

шіріктің шіріген денесін күкірт індеті басып қалды

Ер адамдар төбелестің иісіне осылай соғылады

Отанын аңсаған ит сияқты

Құтырған өгіздей мен соғысқа барамын

мен: «Шайтан өл!» деп жылаймын.

Аузымдағы қанның дәмін мен бұзуға кінәлаймын ...

Соңына дейін ерлікпен күрестім

ерлікпен жүрегімді семсермен құлаттым

Мен ауырсынуды тәтті және ауырсынуды сезіндім

Тозақтың оты сауытымды қамшылағанда

Құтырған өгіздей мен соғысқа барамын

мен: «Шайтан өл!» деп жылаймын.

Аузымдағы қанның дәмін мен бұзуға кінәлаймын ...

Тағы да қанды басымды көтеріп, көкке құтырамын

Мен тағы да көктегі күштерге қарғыс айтамын және оларға тозақ беремін

Жаншылған, зорланған, қанды денем шіріп қалды

тозақтың есіктеріндегі Раббының қақпасына

Өлім періштесін өлтіргендердің көздері

Сол ағып жатқан тозақ иттері менің жанымды сілкіндіреді...

Соңына дейін ерлікпен күрестім

ерлікпен жүрегімді семсермен құлаттым

Дүние сөніп бара жатқанда тәттінің азабын сездім

Қатал тағдырға тап болдым

Санамдағы жарықты қараңғылық жауып тұрды

Жүрегімде далаға семсер қалды

Тозақтың алдындағы қақпалар ашылды

Жалынды теңіздің жағасы – менің үйім, мәңгілігім