Forest Remains Victor - Cadacross

Now shelter I must find from strong gale about to rise!

The northern lights delight me

Sets the darkened skies ablaze

As I slowly make my way over glade

To reach the firewood’s rising gates

But savouring came the jaws of night

Swallowing all but moon and stars

Storm, it groped till raging blow

Impaling bare-clothed

Like dagger thrown by embittered foe

Beneath the flickering eyes of night

There under firewood’s branch, he rests

In the cradle made by encrusted snow

Without a grief or care

The northern lights delight me

Sets the darkened skies ablaze

As I slowly make my way over glade

To reach the firewood’s rising gates

The ice wind’s cold breath forces me

To this fortress of ever trees

That offers me a place to rest

Den for me and the beasts as well

Oh Fortuna thou hath abandoned me!

Who could see through the veil of night?

Could hear the fainting call of the desperate one

When the storm rages on and on

And once again it strikes forth with

Such a furious howling blow

No mercy given for the lost

Who is seeking a way out from

This horrid maze of ice and snow

Under the stars may moon guide your way

But cold North winds will blow eternally

Under the stars, beneath blazing skies

You were forced to leave from where forest remains

Out from the darkness just like that

A swelling light became

Now chanting for the traveller

Whose road became to its end

The northern lights delight thee

Sets the darkened skies ablaze

As you slowly make your way over glade

To reach the firewood’s rising gates

Savouring come the jaws of night

Swallows all but moon and stars

Storm it gropes till raging blow

Impaling the one who tries

To conquer the forest’s throne

Beneath the stars may moon guide your way

But cold North winds will blow eternally

Beneath the flickering eyes of night

There under firewood’s branch, he rests

In the cradle made by encrusted snow

Without a grief or care

Енді мен көтерілетін қатты дауылдан баспана табуым керек!

Солтүстік жарықтар мені қуантады

Қараңғы аспанды жандырды

Мен баяу өзімнің гладыммен жүремін

Отынның көтерілетін қақпаларына жету үшін

Бірақ түннің дәмін татып көрді

Ай мен жұлдыздардан басқаның бәрін жұтып қойды

Дауыл, ол қатты соққыға дейін қолын созды

Жалаңаш киіммен қағу

Қаһарлы жау лақтырған қанжардай

Түннің жыпылықтайтын көздерінің астында

Отын бұтағының астында демалады

Қапталған қардан жасалған бесікте

Қайғысыз немесе қамқорлықсыз

Солтүстік жарықтар мені қуантады

Қараңғы аспанды жандырды

Мен баяу өзімнің гладыммен жүремін

Отынның көтерілетін қақпаларына жету үшін

Мұзды желдің салқын тынысы мені мәжбүрлейді

Бұл мәңгі ағаштардың бекінісіне

Бұл маған демалатын орын  ұсынады

Мен үшін де, аңдар да орын

О Бақыт, сен мені тастап кеттің!

Түн пердесінің арасынан кім көре алды?

Үмітсіз адамның есінен танып жатқан қоңырауы естілді

Дауыл толассыз  соғып тұрғанда

Және ол тағы да  соқтығысады

Қаһарлы айқай

Жоғалғандарға мейірімділік көрсетілмейді

Кімнен шығуға тырысады

Мұз бен қардың қорқынышты лабиринті

Жұлдыздар астында ай сізге жол көрсетуі мүмкін

Бірақ солтүстіктің салқын желдері мәңгілікке соғады

Жұлдыздардың астында, жарқыраған аспан астында

Сіз орман қалған жерден кетуге мәжбүр болдыңыз

Қараңғылықтан дәл солай

Ісінген жарық пайда болды

Енді саяхатшы үшін ән айту

Кімнің жолы аяқталды

Солтүстік жарықтар сізді қуантады

Қараңғы аспанды жандырды

Сіз жарық далаға жайлап бара жатқанда

Отынның көтерілетін қақпаларына жету үшін

Түннің ләззатына    

Ай мен жұлдыздан басқаның бәрін жұтады

Дауыл оны қатты соққыға дейін қағып алады

Тырысатын адамды бағу

Орман тағын жаулап алу

Жұлдыздардың астында ай сізге жол көрсетуі мүмкін

Бірақ солтүстіктің салқын желдері мәңгілікке соғады

Түннің жыпылықтайтын көздерінің астында

Отын бұтағының астында демалады

Қапталған қардан жасалған бесікте

Қайғысыз немесе қамқорлықсыз