The Floor - Buck 65

I can remember being seven years old

Having goldfish that circled around in a bowl

I would watch the forest burn and listen to the wind blow

I remember the table, the drapes, and the window

The dark brown everything, decoration, styling

Most of all, I can remember my mother smiling

Worn out and faded, my hometown was scrappy

More than anything, she wanted us to be happy

Little to eat and back and forth to the hospital

She was right, it’s better to be happy if possible

But the old man was under attack and was weak

And continued to beat us several times a week

He lived like a king even though we were piss poor

I tried to be strong and careful what I wished for

My outside ached, my inside stung

The long leather belt had replaced his tongue

Not knowing how to run or how to hit the brakes

A white picket fence was built around a pit of snakes

Both a wonder and frightening, the thunder and lightning

These were the sounds and sights of a thousand fights

My mother, the poor fish, staging eternal

Charades and parades for the raging inferno

Wanting to be happy, beaten all the while

Asking me always, why don’t you ever smile

And she’d show me how to do it, mother and wife

It was the saddest smile I ever saw in my life

It hurt worse than death but for her sake I tried

And one day all of those goldfish died

Hurricane, forest fire, out of control

Eyes open, floating on the water in the bowl

And when my father came home, he walked through the door

And threw those fish to the cat on the kitchen floor

And the wind died too and I was still a child

And the three of us watched as my mother smiled

Жеті жаста болғаным есімде

Ыдыста айналатын алтын балық бар

Мен орманның өртеніп жатқанын көріп, желдің соққанын тыңдар едім

Үстел, перделер және терезе есімде

Қара қоңыр бәрі, безендіру, сәндеу

Ең бастысы, анамның күлгені есімде

Тозып-тозып, әлсіреген, менің туған жерім тозған еді

Ол бәрінен де біздің бақытты болғанымызды қалады

Аз тамақ ішіп, ауруханаға арт-арт

Ол дұрыс айтты, мүмкін болса, бақытты болғаны дұрыс

Бірақ қарт шабуылға ұшырап, әлсіз болды

Бізді аптасына бірнеше  рет жау жалғастыру  және жалғасты болды

Біз кедей болсақ та, ол патша сияқты өмір сүрді

Мен күшті болуға және өзімнің қалаған нәрсемді мұқият сақтауға  тырыстым

Сыртым ауырып, ішім шаншып кетті

Ұзын былғары белбеу оның тілін ауыстырды

Қалай жүгіруді немесе тежегіштерді қалай ұстау керектігін білмеу

Жыландар шұңқырының айналасына ақ қоршау салынды

Таңғажайып және қорқынышты, күн күркіреуі мен найзағай

Бұл мыңдаған төбелестің дыбыстары мен көріністері болды

Менің анашым, бейшара балық, мәңгілік қойылым

Қаһарлы тозаққа арналған шерулер мен шерулер

Бақытты болғысы келіп, барлық уақытта ұрып-соғу

Менен үнемі сұрайсың, неге ешқашан күлмейсің?

Ол маған мұны қалай жасау керектігін, ана мен әйелді көрсететін

Бұл өмірімде көрген ең қайғылы күлкі болды

Бұл өлімнен де ауыр, бірақ ол үшін тырыстым

Бір күні сол алтын балықтардың бәрі өлді

Дауыл, орман өрті, бақыланбаған

Көздер ашық, тостағандағы судың үстінде қалқып тұр

Әкем үйге келгенде есіктен кіріп кетті

Сол балықты ас үйдегі едендегі мысыққа лақтырды

Жел де өлді, мен әлі бала едім

Анамның күліп тұрғанын үшеуміз бақылады