Замок из песка - Браво

Слушай, оставайся, ночь на дворе.

Знаешь, есть на Марсе, весь в серебре,

Оливковый замок, где живет принцесса Весна.

Сейчас улыбнулась ты как она.

Я был в Антарктиде, мерз я во льдах,

Бури в джунглях видел, жил в городах,

Где много девчонок, шоколадных, разных, любых.

Вот только подобной нет среди них.

До утра далеко, ты в моих руках,

Я тебе построю, замок, замок из песка.

Вновь придешь ты ко мне, без тебя — тоска,

Я тебе построю замок, замок из песка.

Видел я в Зимбабве пляшущий гриб

И от стрел индейцев чуть не погиб.

Ты можешь не верить, я и сам не верю порой,

Что рядом с тобою — супергерой.

До утра далеко,

Ты в моих руках,

Я тебя построю замок,

Замок из песка.

Вновь придешь ты ко мне,

Без тебя – тоска,

Я тебе построю замок,

Замок из песка.

До утра далеко,

Ты в моих руках,

Я тебя построю замок,

Замок из песка.

Вновь придешь ты ко мне,

Без тебя – тоска,

Я тебе построю замок,

Замок из песка.

Тыңда, қал, сыртта түн.

Білесіз бе, Марста бәрі күмістен жасалған,

Көктем ханшайымы тұратын Зәйтүн сарайы.

Енді сен де ол сияқты күл.

Мен Антарктидада болдым, мұзда қатып қалдым,

Джунглиде дауыл көрдім, қалаларда тұрдым,

Көптеген қыздар бар жерде шоколад, әртүрлі, кез келген.

Тек олардың ешқайсысы ондай емес.

Таң атқанша сен менің қолымдасың,

Мен саған құлып, құмды сарай саламын.

Сен маған тағы келесің, сенсіз - меланхолия,

Мен саған құлып, құмды сарай саламын.

Мен Зимбабведе билеп жатқан саңырауқұлақты көрдім

Ал үндістердің жебелерінен өліп қала жаздады.

Сенбейтін шығарсың, мен өзім сенбеймін кейде,

Сіздің жаныңызда - бұл суперқаһарман.

Таңертеңнен алыс

Сен менің құшағымдасың

Мен саған сарай саламын

Құмды қамал.

Сен маған тағы келесің

Сенсіз - сағыныш

Мен саған сарай саламын

Құмды қамал.

Таңертеңнен алыс

Сен менің құшағымдасың

Мен саған сарай саламын

Құмды қамал.

Сен маған тағы келесің

Сенсіз - сағыныш

Мен саған сарай саламын

Құмды қамал.