Gullveig - Black Messiah

Eines Tages reiste eine Riesin voller Schönheit

Durch die Wälder Asgards, Gullveig rief man sie

Als sie vor den Toren Valhalls Einlass begehrte

Öffneten die Asen ihr, voller Sympathie

Gullveigs lächeln hatte Macht ihr Plan war ein gemeiner

Mit der Kraft der Schönheit hat sie Odins Volk getrügt

Einmal in der Feste luden Odin und die andren

Gullveig ein zutrinken, sie nahm an

Als das Fest gefeiert wurde fing sie an zu reden

Über Gold und Geld und was man damit alles kann

Viele Asen hörten zu und fingen an zu schmachten

Wollten Reichtum, stritten dann und schlugen aufeinander ein

Als der Streit am ärgsten war, die Asen sich bekriegten

Blickte Vater Odin, Gullveig ins Gesicht

Er sah wie sie lachte, wie sie dieser Groll erfreute

Dass dort Schwerter kreisten, darum scherte sie sich nicht

«Brüder», rief er «haltet ein!

Das Weib will uns vernichten

Zwietracht ist der Hexensaat, es keimt in ihrem Blut!»

Kaum gesprochen endete der Kampf der Asenmeute

Alle blickten jählings auf die Hexe voller Hass

Gullveig fühlte Augenblicklich, dass die List nicht glückte

Sie fing an zu zittern, wurde plötzlich leichenblass

Odin schrie: «Dein falsches spiel soll deinen Tod besiegeln

Brennen sollst du Hexenweib, dein Ende sei gewiss!»

Augenblicklich stürzten sich die Asen auf die Hexe

Banden sie und schlugen ihr die Fäuste in den Leib

Odin sprach: «Der Scheiterhaufen soll dein Ende bringen

Niemand stört der Asenruhe UND NUN BRENNE WEIB!»

Kaum gesprochen ward es wahr, die Hexe stand in Flammen

Als das Feuer ausgebrannt war, lachte Gullveig laut

«Niemand ist imstande, mir mein Leben zu entreißen»

Sprach die Riesin, doch die Asen taten es erneut

Weitere zwei Male wollten sie das Weib entzünden

Doch die Hexe starb nicht und das hat sie nicht erfreut

Gullveig floh nach Osten, um den Asen zu entrinnen

Odin und die seinen blieben Ahnungslos zurück

Бір күні сұлулыққа толы дәу әйел саяхаттады

Асгард, Гуллвейг ормандары арқылы оларды шақырды

Ол Валхолл қақпасына кіруді талап еткендей

Эсир оған жанашырлықпен ашылды

Гуллвейгтің күлкісі күшті, оның жоспары дөрекі болды

Сұлулық күшімен ол Одиннің халқын алдады

Бекініске кіргеннен кейін Один және басқалары жүк тиеді

Гуллвейг сусын, деп қабылдады

Мереке тойланып жатқанда ол әңгіме бастады

Алтын мен ақша туралы және онымен не істеуге болады

Көп Эйсир тыңдап, әлсірей бастады

Байлық іздеп, кейін жанжалдасып, бірін-бірі соғады

Жанжал ушығып тұрғанда, Асирлер бір-бірімен ұрысып қалды

Әке Одинге, Гуллвейгтің бетіне қарады

Оның бұл ренішіне қуанып күлгенін көрді

Ол жерде қылыштардың айналып жүргеніне мән бермеді

«Ағайындар, – деді ол, – тоқтаңдар!

Әйел бізді құртқысы келеді

Келіспеушілік - бақсылардың тұқымы, олардың қанында өседі!»

Ол сөйлей салысымен Эйсир тобының шайқасы аяқталды

Барлығы кенет бақсыға өшпенділікпен қарады

Гуллвейг қулықтың сәтсіз екенін бірден сезді

Ол дірілдей бастады және кенеттен бозарып кетті

Один айқайлады: «Сіздің дөрекі ойыныңыз сіздің өліміңізді бекітеді

Сіз ведьманы өртеп жібересіз, сіздің ақырыңыз анық!»

Дереу Эйсир бақсыға лақтырды

Олар оны байлап, асқазанынан жұдырықпен ұрды

Один былай деді: «Отырь сенің ақырыңды әкеледі

Ешкім Әсеннің тыныштығын бұзбай, ЕНДІ ӘЙЕЛДІ ӨРТТІ!»

Айтыла салысымен ақиқатқа айналды, бақсы жанып кетті

Өрт сөнген кезде Гуллвейг қатты күлді

«Ешкім менің өмірімді тартып ала алмайды»

Алып әйел сөйледі, бірақ Эйсир мұны қайталады

Әйелді тағы екі рет өртеп жібермек болған

Бірақ бақсы өлмеді және бұл оның көңілінен шықпады

Гуллвейг Эйсирден қашу үшін шығысқа қашты

Один мен оның отбасы білмей қалды