Tagesraunen - Bergthron

Wenn die riesigen Eisschollen im warmen Tauwind bersten

Und sich krachend übereinander türmen

Dann hört ihr das Donnern des Eisganges

Dann steht ihr inmitten Lif und Lifthrasirs lebensspendendem Atem

Dann zeigt euch das Leben wie zäh es ist

— selbst das starre Eise bricht

Seht ihr wie die holde Sonne sich im offenen Wasser wieder erblickt

Sich lang betrachtend, dreht und wendet

Und vor lauter Freude ihr goldenes Auge blitzt

Wie sie ihre hellen Haare schmückt

Wie sie sanft in den Wellen tanzt und hüpft

Wie sie nach der langen, entbehrungsvollen Zeit

All die winzigen, sich nach Licht und Wärme windenden Geschöpfe

Mit ihrem wiedererstrahlten Antlitz beglückt und bescheint

Hört ihr, wie all die großen und kleinen Geister rufen —

Da Ihr nun die Ehre, ein begrüßendes und schallendes Lachen gebährt!

Жылы еріген желде үлкен мұздар жарылғанда

Және бір-бірінің үстіне бірін-бірі қағып үймелейді

Содан кейін сіз мұздың жылжыған күннің күркіреуін естисіз

Содан кейін сіз Лиф пен Лифтразирдің өмір беретін тынысының ортасында тұрасыз

Сонда өмір саған оның қаншалықты қиын екенін көрсетеді

— тіпті қатты мұз жарылады

Көрдіңіз бе, әдемі күн ашық суда қайтадан өзін қалай көреді

Өзіңізге ұзақ қарап, бұрылып, бұрылып

Оның алтын көздері қуаныштан жарқырайды

Ашық шашты қалай безендіреді

Ол ақырын билеп, толқындармен секіреді

Ұзақ, айырылған уақыттан кейін ол сияқты

Барлық кішкентай тіршілік иелері жарық пен жылуды іздейді

Жаңарған жүзімен бақытты және жарқырайды

Үлкенді-кішілі рухтардың қалай шақыратынын естисің бе?

Өйткені, сіз қазір жылы шырайлы күлкі құрметіне ие болдыңыз!