L'uomo del secolo - Baustelle

All’epoca mia venivi al mondo

E la libertà non esisteva

E la Prima Guerra era finita

Fiume era già stata conquistata

Alle scuole elementari c’era poco da scherzare

Si rideva e si ballava solo per la mietitura

All’epoca mia il telefono non c’era

Mi arruolarono

Era quasi primavera

E le radio ci trasmettevano canti di paura

Da cantare quando è sera

Quindi disertai

Era il '43

Ed eccomi qui: un vegetale

Cento anni non portati male

Lascio il mondo che mi ha maltrattato

Me ne vado, mi sono stufato

Vi ho voluto bene, adesso vado

Sono stato un comunista

Avevo un sogno, una speranza

Arrivederci amore addio

All’epoca mia non usavi il cellulare

Mi arruolarono

Non si stava così male

Ma le radio ci trasmettevano

Canti di paura da cantare quando è sera

Quindi me ne andai.

Era il '43

Менің заманымда сен дүниеге келдің

Ал еркіндік болған жоқ

Ал бірінші соғыс аяқталды

Фиуме әлдеқашан жаулап алынған болатын

Бастауыш мектепте әзіл-қалжың аз болған

Тек орақ үшін күлдік, биледік

Менің кезімде телефон жоқ еді

Олар мені жұмысқа алды

Көктемге жақын болды

Ал радиолар бізге қорқыныш әндерін берді

Кешке қарай ән айту

Сөйтіп мен тастап кеттім

43 жыл болды

Міне, мен: көкөніс

Жүз жыл жаман емес

Мені қорлаған дүниені тастап кетемін

Кетемін, жалықтым

Мен сені сүйдім, енді кетемін

Мен коммунист болдым

Арманым, үмітім бар еді

Қош бол махаббат қош бол

Менің кезімде сен ұялы телефоныңды пайдаланбадың

Олар мені жұмысқа алды

Бұл соншалықты жаман емес еді

Бірақ радиолар бізге хабар таратып жатты

Кешке қарай айтатын қорқыныш әндері

Сөйтіп мен кеттім.

43 жыл болды